3 puan mı? Fedakarlık mı?

Trabzonspor zorlu bir deplasmana daha çıktı. Göztepe ligde toparlanmaya çalışan ve çıkış adımları atmış bir takım ve yeterince zorlu bir deplasman iken Trabzonspor adına birde üzerine birçok eksik eklendi.
Birinin eksikliği bile yeterince zorken Bakasetas ve Nwakame gibi tek kişilik takım sayılabilecek iki oyuncunun eksikliği Trabzonspor'u oldukça zorladı ilk yarı boyunca. İstatistiklere yansıdığı gibi Trabzonspor'un oynadığı en kötü yarılardan biriydi bu. Bakasetas yok, isabetli şut yok, Nwakaeme yok, hatalı pas çok. İkisi birden yok ilk yarıda oyun yok. Hakemin sertliğe dengesiz bir prim tanıyan anlayışı da zaten kötü sinyaller veren Trabzonspor'u oldukça zorladı.
Bu noktada bireysel olarak Hugo, rakibin baskılı oyununa, en sert oyuncularına benzeri sertlikle karşılık vererek öne çıktı.

***

Oyun bir sertlik ve liderlik arıyordu Trabzonspor lehine. Dorukhan da sakatlıklardan sonra çok olgun bir oyunla öne çıktı oyundan çıkana kadar. Sertlikten yılan, dengesiz kararlarla müdahale kararsızlığı yaşayan, oyun anlamında bir revizyona ihtiyaç duyan Trabzonspor Siopis ile başladı ikinci yarıya.
Bu, oyundaki mücadele dengesini sağlarken, Siopis'in dirençli oyunu sahadaki diğer isimlere de ilham oldu. Özellikle Abdülkadir Ömür'ün sazı eline aldığı bir 20 dakikalık bölümde Trabzonspor istediğini aldı.
Daha sonra ise Trabzonspor'un oyun anlamında nasıl bir revizyona ihtiyaç duyduğunu tekrar müşahede ettik.
Ancak 90 dakikanın bitiş düdüğü çaldığında konuşulması gereken oynanan futboldan çok gösterilen fedakarlıklardır bence.

***

Yeni baba olan Cornelius'un özel uçakla gelmek istemesi ve sahaya çıkması, takımla idmana hiç çıkmayan Hamsik'in oynama arzusu ve 90 dakika sahada kalışı, ağrıları olmasına rağmen oynama istediğini teknik ekibe ileten Bakasetas'ın özverisi alınan üç puan kadar değerliydi. Başarı gelecekse özveri şart, özveri için ise bir takım olabilmek olmazsa olmaz.
Trabzonspor bunu fazlasıyla başardı her ne kadar ders alınacak çok şey sığsa da geride kalan 90 dakikaya.