Güle güle V.Atiba!

Beşiktaş son haftalarda sıkça yaptığının tam tersini yaparak 2-0 öne geçtiği maçta Konyaspor'a bir puan verdi.
Kartal böylece altın tepside sunulan ikincilik fırsatını da tepmiş oldu.
İşin ucunda Şampiyonlar Ligi olmayınca ikincilik ya da üçüncülük de çok fark etmiyor ya neyse… Ligin son maçı olmasının rahatlığıyla iki takımda biraz işin şovuna kaçtılar.
Konyaspor kapanmadı, Beşiktaş nasıl olsa atarım diye başladı, erken gelen golle iyice rehavete kapıldı.
2-0'dan sonra rehavette ikiye katlandı adeta. Salih kötü günündeydi, Hadziahmedovic de öyle.
Bir tek Gedson'un orta sahadaki tüm yükü taşıması da kolay iş değil doğal olarak.
Buna karşılık Pozuelo one man show yapmaya başladı ve maçın rengini değiştirdi.
H H H
Devre biterken Oğulcan'ın attığı gol, maçın sonrasının işaret fişeği gibiydi. Nitekim Konyaspor ikinci yarıya fırtına gibi başlayıp 3-2 öne geçti.
Beşiktaş orta sahada dalgalanırken ön tarafta da Muleka, Cenk Tosun ve Aboubakar üçlüsü inanılmaz uyumsuzdular. Savunma ona keza… Skor üstünlüğünü yakalayan Konyaspor'un kapanacağı belliyken Cenk Tosun'u oyunda tutmak bence bir hataydı. Aboubakar- Muleka-Makxim-Gedson dörtlüsü o bölgeyi daha iyi toparlayabilirdi.
Şenol hoca farklı düşündü saygı duymak gerek.
İşin kötüsü Tosun Paşa talihsiz bir şekilde sakatlandı ve gözyaşlarına boğuldu… Umalım ki üzüldüğü kadar büyük bir sakatlığı olmasın.
Şu maçta Atiba'yı oynatarak göndermek gerekirdi. Şenol hoca maçın geriliminden unuttu sanırım; unutmamak gerek. Çünkü Atiba öyle kolay kolay unutulacak isimlerden değildi.
Güle güle koca yürekli Kara Panter… Veli ile birlikte kısaca V.Atiba diyordum size. Neler yaptığınız o orta sahada, şu çimlerin dili olsa da anlatsa…