Yüreğinize sağlık

Allianz Arena'da Bayern Münih karşısında, daha 15. dakikada 10 kişi kaldın mı yapacak fazla bir şey kalmıyor.
Şenol hoca bu maça uygun bir takım çıkardı, orta sahada Medel- Atiba doğru ikiliydi...
Maça oldukça iyi başladık aslında.
İlk dakikalarda Bayern istediği baskıyı kuramadı. Gelin görün ki Pepe'nin gereksiz top sürmesi, Atiba'nın riskli pası, Vida'nın çaresiz müdahalesi derken 10 kişi kaldık.
Medel savunmaya geçince orta saha direnci kırıldı ve baskı yemeye başladık. Kontratakla Vagner Love o golü atsa takıma özgüven gelir maçın hikayesi çok farkı olabilirdi.
Maçın ilk kırılma anı kırmızı kart, ikincisi Vagner'in pozisyonu üçüncüsü ise Caner karşısında çok etkili olamayan Rodriguez'in sakatanıp çıkması ve yerine Robben'in girmesiydi.
Roben, solumuzu çökertti.

Babel hiçbir şey yapmadı
Bayern karşısında on kişi kalınca başka bir maç oynamak ve Babel, Quaresma, Talisca, Vagner dörtlüsünden ikisini çıkarıp Tosic, Gökhan gibi mücadeleci oyuncuları sahaya sürüp kalenin önüne otobüsü çekmek gerekirdi.
Ancak atılacak bir golün çok şey demek olduğu gerçeğinden hareketle Şenol hoca bunu yapmadı.
Artık savunmamızdan dönen topların neredeyse tamamı Bayernli oyuncuların ayaklarında kalıyor ve baskı üzerine baskı yiyorduk.
İkinci yarının başlarında durum 3-0 olunca Güneş, Caner-Gökhan değişikliğiyle solu kapatmayı düşündü, keşke Babel'i çıkarıp Caner'i öne çekseydi bu daha iyi bir çözüm olabilirdi çünkü Babel hiç bir şey yapmıyordu.
On bire on bir çok daha bir Beşiktaş izleyebilirdik. Vida'nın kırmızısı tüm hesapları bozdu ki, hakem bu kararında haklıydı.
Yapacak bir şey yok. Bu çocuklar Şampiyonlar Ligi gibi dev bir arenada gruptan namağalup çıktılar, daha ötesini yapmak ise bir başka bahara kaldı.
Yüreğine sağlık çocuklar, bugüne kadar yaşattığınız tüm güzelikler için.