8. harika!
- Turgay Demir Yazıları
- 18 Kasım 2012, 23:04:00, Güncelleme: 19 Kasım 2012, 10:47:06
Müthiş bir Necip, harika bir Oğuzhan ve kelimelere sığdırmakta zorlandığım bir Fernandes maçı alıp götürdüler.
Hep söylüyorum Trabzon maçında Olcay'ın son saniyede atamadığı gol sonrası hep birlikte yere yattıkları anda takım oldular.
Artık birçok şeyi birlikte yapıyorlar, makine düzenine girdiklerini söylemek için henüz erken ama o kıvama gelmek üzereler.
Mehmet Akgün ilk kez onbirde oynadı, ilk golde katkı yaptı ama sonrasında sağ tarafı kontrol etmekte zorlandı.
Samet hocanın Toraman'ı bu bölgeye çekip Sivok'u göbeğe çekmesi doğru bir hamleydi.
Beşiktaş çok koşuyor, kazanma azmini bir an olsun kaybetmiyor, çok pozisyon buluyor, çok gol atıyor ama hâlâ aktif dinlenmeyi yapamıyorlar. Etkisiz alanda top dolaştırmaları gereken bölümlerde gereksiz enerji harcıyor ve ardından kolay gol (Son üç maçta 14 atıp 7 gol yediler) yiyorlar.
Ve McGregor da bu konuda inanılmaz katkı (!) yapıyor.
İkisine de teşekkür
Her şeye rağmen Beşiktaş iyi yolda buna kuşku yok. Yüreklerini çimlere serip hak ederek kazanıyorlar. Şeref'iyle oynayıp Hakkı'yla kazanmak bu olsa gerek.
Sezon başında nazlanan Almeida bile canını dişine takıyor, üç gol atıyor, attırıyor, amatör bir heyecanla top kovalıyor. Dün ilk yedi gol de güzeldi ama 8. bir harikaydı.
Fernandes, baktı ve bilerek çatala gönderdi. Usta işiydi.
Eğer bir takım hiç alışık olmadığı bir koltuğa oturmaya hazırlanıyorsa baskı altında kalır.
Eli-ayağına dolaşır, normal zamanda çok rahat yapabileceklerini dahi yapmakta zorlanır. Antalya, çok koşan Beşiktaş karşısında biraz da liderlik heyecanının kurbanı oldu diyebiliriz.
Her iki takıma da bu muhteşem maç için teşekkür etmek boynumuzun borcudur.
Not: Galatasaray liderlik koltuğunda Beşiktaş'ın kıyağıyla oturuyor. Bu oturuş pek sağlam değil, lider yakında gider benden söylemesi.
Hep söylüyorum Trabzon maçında Olcay'ın son saniyede atamadığı gol sonrası hep birlikte yere yattıkları anda takım oldular.
Artık birçok şeyi birlikte yapıyorlar, makine düzenine girdiklerini söylemek için henüz erken ama o kıvama gelmek üzereler.
Mehmet Akgün ilk kez onbirde oynadı, ilk golde katkı yaptı ama sonrasında sağ tarafı kontrol etmekte zorlandı.
Samet hocanın Toraman'ı bu bölgeye çekip Sivok'u göbeğe çekmesi doğru bir hamleydi.
Beşiktaş çok koşuyor, kazanma azmini bir an olsun kaybetmiyor, çok pozisyon buluyor, çok gol atıyor ama hâlâ aktif dinlenmeyi yapamıyorlar. Etkisiz alanda top dolaştırmaları gereken bölümlerde gereksiz enerji harcıyor ve ardından kolay gol (Son üç maçta 14 atıp 7 gol yediler) yiyorlar.
Ve McGregor da bu konuda inanılmaz katkı (!) yapıyor.
İkisine de teşekkür
Her şeye rağmen Beşiktaş iyi yolda buna kuşku yok. Yüreklerini çimlere serip hak ederek kazanıyorlar. Şeref'iyle oynayıp Hakkı'yla kazanmak bu olsa gerek.
Sezon başında nazlanan Almeida bile canını dişine takıyor, üç gol atıyor, attırıyor, amatör bir heyecanla top kovalıyor. Dün ilk yedi gol de güzeldi ama 8. bir harikaydı.
Fernandes, baktı ve bilerek çatala gönderdi. Usta işiydi.
Eğer bir takım hiç alışık olmadığı bir koltuğa oturmaya hazırlanıyorsa baskı altında kalır.
Eli-ayağına dolaşır, normal zamanda çok rahat yapabileceklerini dahi yapmakta zorlanır. Antalya, çok koşan Beşiktaş karşısında biraz da liderlik heyecanının kurbanı oldu diyebiliriz.
Her iki takıma da bu muhteşem maç için teşekkür etmek boynumuzun borcudur.
Not: Galatasaray liderlik koltuğunda Beşiktaş'ın kıyağıyla oturuyor. Bu oturuş pek sağlam değil, lider yakında gider benden söylemesi.