Barış ve zafer
- Rıdvan Dilmen Yazıları
- 12 Kasım 2016, 23:13:16
Neden Kosova'dan başladım? Milli Takımımız net favoriydi. Kriz bitmiş, sulh sağlanmış. Geriye dönmeden artık önümüzdeki 3 maçı hazirana kadar kazanmak zorundayız ki bu işte olalım. Bu da bir başlangıçtı. Ben Milli Takım'ın başında olsaydım bu oyuncularla çıkardım. Riskli, yetenekli oyuncularla başlardım. Açıkçası hücum yönünden 4-5 tane net pozisyon da bulduk. Fakat şunu hesaplayamazdım herhalde, rakibin bu kadar yürekli ve çabuk çıkışlar yapacağını düşünemezdim.
Gerçekten de maç boyunca 2-3 tane net pozisyonları var, 7-8 tane de orta sahayı çabuk geçip son paslarla başarısız oldukları girişimleri var. Kosova bu grupta bir maçta birinin başını belaya sokabilir.
HEP HÜCUM OYNADIK
İkinci yarı Oğuzhan-Yunus değişikliğiyle de yine ofansif devam ettik. 4 dakikada atılan 2 gol büyük baskı altında olan oyuncularımızı biraz daha kontrollü olmaya itti, bu da doğal.
Yorgunluk da oldu. Hep hücum oynamayı düşünmek ve oynamak kolay değil çünki...
İlk 15 dakika soldan Arda'yla, daha sonra 2-0'a kadar çok çok etkili bir Volkan Şen kanadıyla rakip takımın sol tarafını sürklase ederek 2 gol bulduk. 80'den sonra Vedat Muriqi'nin vuruşunda Hakan Çalhanoğlu'na çarparken kayarak engellemek isteyen oyuncu Arda idi. Yani oyuncularımızın arzusu, kendi ceza sahamızda Hakan ve Arda'nın hamle yapmasından da belliydi.
HERKESE MORAL OLDU
Galibiyet moral oldu, gergin olan oyuncularımız rahatladı. Oyunun büyük bölümünü forse etmek beklenendi. Uzun süre sonra birkaç maçtır düşünülmeyen Burak'ın gol atması moral açısından önemliydi. Arda'sıyla, Burak'ıyla, Volkan Babacan'ıyla, Yunus'uyla haziran ayında bir 11 puan yapıp, ondan sonra final oynama şansını yakalarız inşallah. Hakem gördüğünü çalan bir hakemdi ama sert oynayan bir deplasman takımı için de bir avantajdı tabii.