Sınıfı geçti

Derbinin Galatasaray ve Fenerbahçe açısından iki farklı önemi vardı. Galatasaray, evinde ezeli rakibini yenerek, en kötü berabere kalarak şampiyonluk turu atmak istiyordu. Tek hedefleri buydu. Fenerbahçe açısından ise şampiyonluğun ilan edildiği son maçın, bu derbi olma düşüncesi. Bu bile sarı-lacivertlileri rahatsız etmesiydi. Çünkü bu yalnız teknik heyet, oyuncu anlamında değil yönetim anlamında da büyük sıkıntılara yol açacaktı. Maçın oyun kalitesi beni şaşırtmadığı gibi düşündüğüm düzeyde futbol kalitesi ve aksiyondan uzak, daha çok stres, baskıyı yöneten, saha içinde bu anlamda psikolojik üstünlüğü sağlayan takımın başarılı olacağı bir 90 dakikaydı. Sarı-lacivertli takım maçın başından beri nasıl istiyorlarsa oyunu o şekilde rakibine karşı yönlendirip, tempoyu belirledikleri gibi bazen yükseltip bazen de düşürdüler. Ve bu tuzağa da Galatasaray düştü.

* * *

Fenerbahçe yaklaşık 80 dakika 10 kişi oynadı. Kendi ceza sahasına yakın, derinlemesine bir savunmayla 4-4-1'le karşıladı. Çok doğru saha içi parselizasyonuyla Galatasaray'a maçın tamamında 1 tane net pozisyon vermediler. Teknik direktör İsmail Kartal, son bölümde Bonucci'yi sokarak 5'li savunmayla hem de yaptığı oyuncu değişiklikleriyle takımını hazırlamasıyla, derbiyi takımına kazandırmasını bildi. Bu hareketiyle de 'sınıfı geçti'. Okan Buruk ise yaptığı değişiklikler ve oynattığı oyunla da 'sınıfta kaldı'. Galatasaray hâlâ 3 puan önde ve şampiyonluğun tartışmasız net favorisi. Bu yenilgiyi unutup, fazla oralarda kalmayıp, tüm odaklanmalarını ve motivasyonlarını Konyaspor maçına vermeliler. Okan Buruk takımını haftaya çok daha iyi hazırlamalı. Hem taktik hem psikoloji anlamında.