Organik

Trabzonspor, şampiyonluk ilanından sonraki süreçte konsantrasyonunu kaybetti.
Kayserispor'a karşı oynadığı kupa rövanşında bunu net şekilde görmüştük. Bunun ligde kalan maçlara da yansıması kaçınılmazdı.
Tabii ki bu konsantrasyonunu kaybetmese çok daha iyiydi ama fiziksel ve zihinsel bakımdan yoğun geçen, yorulan Trabzonspor takımını bu konsantrasyon eksikliğini yaşadı diye de eleştirmek doğru değil.
Çünkü ligde zihinsel dayanıklılığını aynı şekilde korumak, fiziksel olarak yıpranmasına rağmen aynı başarılı performansı sergilemek kolay değildi. Bunun sonucunda hak ettiği şampiyonluğa da kazandılar.
Şimdi hedef Şampiyonlar Ligi'ndeki play-off'u geçerek gruplara kalmak olacak. Bunun için de kadro mühendisliğinin doğru yapılması çok önemli.
Bir sağ bek, bir stoper, bir sol bek, orta sahaya 2 yönlü oynayabilecek bir 8 numara bir de mobil, hareketli olan, bire birde adam geçen, hızlı bir santrfor profiline kesinlikle ihtiyaç var. Bu oyuncu seçimlerinin de de takımın yaş ortalamasına bakıldığında genç ve dinamik, ileriye dönük olması da çok önemli.
H H H
Abdullah hocanın bu sene iki parçalı oynanan oyuna da çözüm üretmesi gerekiyor. Bunun çalışmasını da yeni sezondaki hazırlıklarına takımına uygulatması, böyle bir oyun hafızası oturtması gerekir. Çünkü hepimizin bildiği gibi Şampiyonlar Ligi farklı bir seviye.
Oyuncu gücü tamam ama en önemli farkı yaratan oyun gücüdür.
Trabzonspor bu transferler ve yeni oyun şekliyle de önümüzdeki senenin şampiyonlukta en büyük adayların başında gelmektedir.
Tabii sezon biterken de bu başarılı performansı saha içinde kavgacı, skora, yeri geldi mi oyuna isyan eden bir oyuncu topluluğu vardı.
Bunun için, örneğin ikinci devre Beşiktaş, Galatasaray maçları gibi birçok vizeleri başarıyla geçtiler.
Mücadeleden ve zorluklardan hiçbir zaman kaçmadılar. Herkes birbirinin açığını kapattı. Bu meydan okumayı ancak takım gibi takım yapabilirdi.
Bu da birbirlerine karşı kurdukları organik, doğal bağdan kaynaklıydı.