Standart

Galatasaray kupada Denizlispor'a elendikten sonra ikinci yarıya Giresunspor maçıyla iyi başlamak istiyordu.
Oynanacak iyi futbol ve galibiyetle ikinci devre başlangıcının iyi olması çok önemliydi.
Sarı-kırmızılıların, özellikle ligdeki sıkıntısı top ayağındayken öne doğru gidememesi.
Bununla birlikte rakip yarı alanda oyunu nasıl kurgulayacağı ve organize olacağını bilmiyor.
Giresunspor'lu oyuncular geldiğinde yana ve geriye oynadılar.
Hücum oyuncuları ve orta saha oyuncuları savunma arkasına koşu yapmadı.
Hareketliliği bile sağlayamadılar.
Galatasaray takımının kalesinde İsmail, stoperde Luyindama, hücumda gol beklediği oyuncu Babel ile Halil, ve takım kaptanı da Ömer Bayram olunca bu kadar oluyor.

***

Bir de bunun üstüne Arda, Oğulcan ve Aytaç tercihleri de hiçbir şeyi değiştirmedi.
Tempoyu zaman zaman yükselten tek etken seyircinin yarattığı ambiyans ve oyunculara verdiği enerjiydi.
6 aydır birlikte idmana ve maça çıkıyorlar.
Kimsenin birbirini tanımadığı, top rakipteyken doğru pres yapamadığı ve organize olamadığı bir görüntüdeler.
Bunun nedeni takımın sezon başından beri özellikle Süper Lig'de oynadığı oyunun 'standart'ının olmayışı.
Bir standart belirlemediğiniz zaman oyununuzu rakibe kabul ettiremezsiniz.
Böyle olunca bireysel performans ve içgüdüsel oyun ortaya çıkar.
Galatasaray'ın da geliştiremediği en büyük eksiği kurgusudur.
Çünkü Avrupa'da topu rakibe bırakarak derinlemesine savunmayla oynuyorlar.

***

En zor olan top ayağındayken oynayacağın ve ezberlenmiş oyundur.
Bunun için roller çok önemlidir.
Galatasaray'ın bu eksiğini de oyunla değil devre arası yapacağı takviyelerle gidermeye çalışması en kolaycı yoldur.
Amaç sorunun oyuncu değil oyundan kaynaklandığını bilerek bununla ilgili daha fazla çalışması ve bu değişimle de gelişim sağlamasıdır.