Hareket üçlemi

Hatayspor'un son haftalarda aldığı galibiyetler ve form durumu, Vitor Pereira'nın oyun ve oyuncu seçimi konusunda farklı planlar hazırlamasına neden oldu. Sarı-lacivertliler daha fazla topu rakibe bırakıp, kazanılan toplarla ve ön alan baskısıyla Hatayspor kalesine gitme düşüncesiyle hareket etti. Nitekim ilk devre yüzde 68 topla oynayan Hatayspor, Fenerbahçe ceza sahası içerisinde 5 kez topla buluştu. Ama ilk 45 dakikada golleri bulan, rakibine neredeyse pozisyon vermeyen, çok çabuk toplu ve topsuz hücum girişleri yapan, etkili oynayan, saha dışında planlanan teoriyi, saha içinde pratiğe çok iyi dönüştüren bir Fenerbahçe seyrettik. İkinci devre; Hatayspor daha fazla risk aldı. Savunmasını orta sahaya çıkartıp bu baskıyla da gol bulma düşüncesiyle maça başladı.

***

Karşılaşma dengeli giderken Pereira'nın özellikle Valencia hamlesi biraz erken oldu. Üstüne Mert Hakan'ı çıkartıp Crespo'yu alınca orta saha merkezinde defansif bir oyun anlayışına dönüşen sarı-lacivertliler hücum geçişlerindeki pas organizasyonunu sağlayamadı. Hücum üretkenliği de düştü. Yenilen golden sonra ister istemez skoru koruma düşüncesiyle oyuncular içgüdüsel savunmaya döndü. Saha içindeki pas organizasyonunu sağlayacak, tempoyu yükseltip düşürecek oyuncu profili de olmadığından top kayıpları ve sonlandırılamayan ataklardan dolayı daha fazla Hatayspor baskısını hissetti.

***

Fenerbahçe oyunun son bölümünde Pelkas-Mesut değişikliğinden sonra da daha rahat pozisyonlar bulan, topa sahip olan, tempoyu ayarlayan bir yapıya döndü. Pereiara, 2-0'dan sonra bu oyuncu tercihlerini yapmış olsaydı, gol yediği bölümdeki baskının getirdiği stresi de büyük ölçüde yaşamayabilirdi. Fenerbahçe oyunun başında kurgulanan doğru oyunla, hücum bölgesindeki oyuncuların saha içindeki çok doğru uyguladığı rotasyonla ve en önemlisi de top hareketi, oyuncu hareketi, topla yapılan hareketler üçlemi ile maçı kazanmasını bildi.