Bazen!

Galatasaray 7 eksik oyuncuyla Konya deplasmanına gitti. Saha içindeki oyuncuların temposuzluğu, isteksizliği ve eldeki yedek kulübesindeki oyuncu kısıtlılığıyla belki de Fatih Terim'in devre arasında 5 değişiklik yapmak isteyeceği bir durum özet gibiydi.
Saha içinde vurdumduymaz ve kafasına göre davranıp hareket eden oyucular vardı. Bunların başında Luyindama geliyordu.
Lakayit, ciddiyetsiz ve saha içinde dağınık görüntüsü vardı. Zaten sakatlıktan döndüğünden beri bu şekilde devam ediyor.
Bir oyuncu penaltı yaptırdı fakat savunmadan son adam olarak çıkarken birebir çalım atmaya çalışan ve sorumsuzca hareketleri bir oyuncu adına hiç hoş değildi.

***

Konyaspor da öne geçecek golleri oyunu domine ederek değil, oyunu akışına bırakarak buldu. İşin ilginç yanı Konya'nın oyun üstünlüğü de yoktu. G.Saray'da saha içi hücum organizasyon eksikliği dikkat çekti. En önemlisi futbolda pas yakındakine değil boştakine atılır.
G.Saray'ın motivasyonu o kadar eksikti ki saha içinde sorumluluk almadıkları gibi oyunun gidişatını değiştirmek için ortak akıl bile üretemediler.

***

Fatih Terim 66. dakikada iki oyuncu değişikliği yaptıktan sonra Emir Bayram ve Emre Taşdemir'le 3-4-- 2'ye döndü.
Oğulcan ve Diagne forvet, Emre Akbaba on numara oldu. Tabii ki bir şeyler denemeye başladığınızda oyuncuların olumlu reaksiyonu gerekir.
Dizilişlere ve saha içindeki olumsuz gidişata tepki veren oyuncu da yoktu. 'Bazen futbolda coşku, tekniğin önüne geçer.' Bunun için de saha içinde oyuncuların daha fazla tutkulu, motivasyonlu, istekli, arzulu, kötü oyuna isyan eden tavır ve duruşları çok önemlidir.
Hele büyük takımların tarifinin en önemli özelliklerinden biri odur.
G.Saray'lı oyuncular mağlubiyeti bile hak etmeyecek derecede sahada oyun anlamında kötü bir karakter gösterdi.