Senkronize

Fenerbahçe eksik bir kadroyla çıktığı Başakşehir maçına kıyasla, sezon başından beri Erol hocanın oyun başlangıçları iki forvet üzerine olmamıştı. Maça 4-4-2 formatıyla başladılar. Özellikle Ademi ve Thiam gibi iki tane oyuncunuz varsa bu dizilişte yüksek top oynarsınız.
Çizgilerde oynayan Caner ve Sinan'la alan daraltıp aynı zamanda Gustovo ve Hakan'ı öne çıkarıp iki stoperle de dikine oynayarak ikinci topları alıp rakip yarı alanda yerleşmeniz gerekir. Kenar ortaları olması gerekir ve tabii ki duran toplarda uzun boylu takımlar için oyunu açmak için hayati formüldür.
Özellikle sarı-lacivertliler oyunu bu çıkan kadroyla topa sahip olarak oynayamaz, çünkü pas oyununa en yakın oyuncu Caner görünüyor. O da bir yere kadar...
Onun haricinde Altay'ın önündeki 10 oyuncu da farklı özellikleri olan isimler. Oyuncu eksikliği yaşayıncaya kadar Başakşehir topa daha çok sahip oldu. Fenerbahçe bu oyuncularla kurulmuş kadroyla nasıl gol bulacaksa o şekilde goller buldu. Özellikle bu kadar eksik oyuncu varken krizli, sıkıntılı, stresli, gergin bir ortamda aldıkları 3 puan toparlanma adına, takımın moralini kazanması ve üzerindeki baskının gitmesi için çok önemliydi.
Kazanılan 3 puan krizi bitirmek ve eksik oyuncularla çıkılan Başakşehir gibi bir takıma karşı ileriye dönük anlamda çok olumluydu. Fener'in en büyük sıkıntısı saha içinde senkronize olamaması... Bu da birlikte hareket edememeleri ve birlikte düşünememelerinden kaynaklanıyor. Alınan galibiyet belki oyun olarak çok irdelenmeyecek.
Değişik bir ortamda oynanan 90 dakikaydı.
Onun için Fenerbahçe adına önemli olan 3 puanı alıp yarıştan kopmamaktı bunu da başardılar.
Hafta sonu da Bulut'un bir an önce artık takımına oyuncu üzerinden günlük, anlık, spontane değil oyun gücüyle, ezberleriyle, saha içinde birbirini tamamlayan birleştirici, oyuna akıl koyduğu serkronize olmuş bir Fenerbahçe yaratması gerekir.