İşte bu olmadı

Yazık!..
Trabzonspor kendi sahasında şampiyonluk yolunda çok büyük bir fırsat tepti.
Oyunun skorunu üç penaltı ile Antalyaspor'un son dakikalara yakın attığı beraberlik golü belirledi.
Trabzonspor uzun müddet iki penaltı golünün getirdiği galibiyeti sürdürdü.
Fakat takım olarak rakip kale önünde hiçbir önemli gol pozisyonu üretemedi.
Belki bunda liderliğe kavuşma ve lideri kovalamanın stresi yatabilir.
Fakat şampiyonluğu yakalayacak bir ekibin bu denli psikolojik duvarları aşması gerekir.
Gelin görün ki Trabzonspor bu maçta bir türlü kendisini stres olarak stabil duruma getiremedi.
Her şeye rağmen Antalyaspor'un en az dört as oyuncusu yerine alt yapıdan oyuncularının oynadığını da unutmayalım.
Bir takımın oyununun dengesinin bel kemiği orta sahasıdır. Burada bu denli kritik maçlarda bu dengenin en ufak sapması oyunun şeklini bozar.
H H H
Nitekim Parmak ve Ömür'ün gereğinden fazla çizgilere yaslaması, Sosa'nın da attığı penaltılardan sonra savunması önüne kendisini bağlaması orta sahanın hakimiyet ve üstünlüğünü nerede ise tamamen Antalyaspor'a bıraktı. Onlar da toplarla istediği gibi oynadı.
Trabzonspor oyun boyunca orta sahanın bu spazmını çözemedi.
Bundan istifade eden rakibi de bu alanı iyi kullanarak beraberlik golüne kavuştu.
Ne yazık ki Trabzonspor oyun sonlarına doğru kurduğu baskı şuursuz ve netice almaktan uzaktı.
Hiçbir mantıki esasa dayanmayan bir şekilde rakibe saldırdı durdu.
Zaten Antalyaspor da bunu bekliyordu.
Bu tarz bir oyunun kontrataktan gol yemeye müsait olduğunu bilip bu baskılar esnasında ne edip edip savunma güvenliğini ve direncini emniyete alması gerekirdi ama olmadı.
Her ne kadar lider ile arada puan farkı oluştu amma unutulmasın ki kalan üç maçın hepsi küme mücadelesi verecek olan takımlarla olduğu için kimin eli kimin cebinde olduğu asla belli değildir.
Yeter ki direnciniz kırılmasın.