Rüya takım uyanmalı

Üç büyükler arasındaki derbileri 1983'ten beri izliyorum.
Kadro kaliteleri, puan cetvelindeki konumları ne olursa olsun tüm Beşiktaş-Galatasaray maçları heyecan fırtınası içinde geçer, nefes keser ve bol gollü olur.
Galatasaray'ın ağır favori olduğu, Beşiktaş'ın da fizik gücüne güvendiği derbi "Gol düellosu" şeklinde geçti. Gollerin tümü bireysel hatalar sonucu oluştu. Semih ve Hakan Balta gibi Milli Takım düzeyindeki oyuncuların rakibe "Al golü at" dercesine yaptığı hatalar çok komikti.
Umut-Elmander ikilisi Galatasaray'ın ilk yarı Beşiktaş'a hücum anlamında üstünlük kurmasını sağladı. Bu ikili sahada çok çalışıyorlar, iyi mücadele edip rakip savunmayı aşırı zorluyorlar. Ama aynı tip oyuncular. İkisi de santfor ama "Golcü" değiller. Gol vuruşlarında "Bir standartları" yok.
Gözü kapalı atacakları basit golleri kaçırıyorlar, akla gelmeyecek pozisyonları gol yapıyorlar.

Melo çıkmamalıydı
Beşiktaş'ın koşu kalitesi, direnci, mücadele gücü Galatasaray'ın topu kullanma becerisinin ezici üstünlüğe ulaşmasına izin vermedi. Özellikle Fernandes maestro gibi Beşiktaş'ı yönetti.
Rüya takım yakıştırmalarını karşın bir de derbide favori gösterilmek Galatasaraylı oyuncuların kafalarında "Biz bu maçı rahat kazanırız" rahatlığı yaratmış.
Ayağa garanti pas değil laubali pas yaptılar. Sadece Selçuk-Emre ikilisi topla buluştuklarında görerek pas vermeye özen gösterdiler.
Hamit çok pas hatası yaptı. Melo'nun oyundan çıkması yanlıştı. Melo oyunun yönünü akıllı değiştiriyor, Selçuk'un öne doğru daha etkili oynamasını sağlıyordu. Melo çıkınca orta alan yükü Selçuk'un üstüne bindi.
Dilerim; bu beraberlik Rüya Takım'ı rüyadan uyandırır.
Not: Burak'la kazanılan penaltı haksızdı. Tıpkı Melo'nun kendi kalesine attığı gol öncesi hakemin Beşiktaş lehine üst üste kullandığı hatalı takdir hakları gibi...