Yine de özlüyoruz!

Topun oyunda kalma süresinin gittikçe azaldığı futbol ülkelerinden biriyiz.
Sadece futbola değil insanlık kalitesine de yatırım yapılmadığının farkındayız.
Konuşma dilinin nefret borsasına uygun hale getirildiği düzenimiz var.
İlkel benlikleriyle "bu küfür tam benlik" diyenlerin dudaklarını okuyoruz.
Kendilerine söyleyecek yalanları bile kalmayanların halini görüyoruz.
Yine de özlüyoruz!
H H H
Sistemin yanlı idaresiyle değil sahadaki futbolcuların iradesiyle asildir kazanmak.
"Helal kazançlarda gözü olanın gözü çıksın" diyoruz duyulmuyor.
Nasıl olursa olsun kazanmak gerçeğinin arkasında duranları reddediyoruz.
Kirli oyunların medyatik piyonlarını ve gizledikleri sırları biliyoruz.
Yanlışlarını yüzlerine vurmaktan yorulsak da kimseden vicdani değişim beklemiyoruz.
Yine de özlüyoruz!
H H H
Edepsiz olmak ayıp sayılmıyor da ödüllendirilmesi de gerekmiyor.
Artistik vurulma sahnelerindeki Yeşilçam figüranlarını aratmayan basit futbolcularımız var.
En ufak dokunuşta 8 takla atanların bir "ölü taklidi" yapmadıkları kaldı, bir de çirkinliklerinin heykelinin dikilmediği!
Nietzsche'nin sözü; "yaşama karşı sorumluluğumuz daha yücesini yaratmaktır daha alçağını değil." Rakibinin bileğine bastıkça başı göğe erenlerin formalarındaki sırt numaralarının "sıfır" olması gerektiğini biliyoruz.
Böyle adamların arkasında duranlara "sizin çocuklarınız da zehirleniyor" diyoruz.
Yine de özlüyoruz.
H H H
Futbol resmileşmeden önce tek hakemle oynanıyordu. O zamanlar 11 numaradan büyük forma numarası ve sırta yazılmış isimler yoktu.
Maçta 5 numaralı formasıyla iki takımın santrhaflarının ceplerinde beyaz bir mendil olurdu.
Kimin yarı alanında tartışmalı bir pozisyon olursa o santrahaf cebindeki beyaz mendili çıkarıp hakeme sallardı.
Teknoloji geliştikçe adalet geriledi.
Şimdi bizim gördüklerimizi bizlerden gizleyeceklerini düşünen bazı hakemlerin düdükleri VAR ama vicdanları YOK!
"Fişlenen" hakemlerin o düdükleri "prize" takmaları gerektiğini biliyoruz.
Yine de özlüyoruz!
H H H
Geminin mürettebatını sorumlu tutarken dümeni tutan ve rotayı belirleyen kaptanları inkar etmiyoruz.
Batan gemilerin sorumluluğunu üstlerine almayanların yağ gibi üste çıktıklarını görüyoruz.
Asalet gerilerken hastalık ilerliyor.
Buldukları ganimetleri yine aynı yere gömenlerin varlığından haberdarız.
Adaletsizliğe parmak kaldırmayan başkanların başarısızlıklarını örtbas etmek için taraftarları ayağa kaldırdığını biliyoruz.
Yine de özlüyoruz!
H H H
Şiddete ve kışkırtıcılığa kilitlenenler için nasılsa para her kapıyı açıyor.
Ligin sonlarına doğru kavgaların büyüyeceğinden, çirkinliklerin ve yaygaracılığın devreye gireceğinden hiç şüphemiz yok.
Suçu üstüne alabilecek yiğitlerin dönmemek atlarına üzere binip gittiğini, futbolun eskisi gibi çocuksu güzelliğin kalmadığını da biliyoruz.
Ama yine de özlüyoruz.
Sevgili 'Süper Lig'imizi!