Efendilik tarihi!

Gaz lambalarının mutlu çocuklarına masal niyetine anlatılırdı derbi maçları.
Büyüklerin çocukları gözü gibi sakındığı yıllar.
Gazetelerde adam gibi yorumlanırdı maçlar, televizyon soytarıları çocukların hayatına girmemişti daha!
Ezeli rekabette aslolan mücadele etmekti rekabetin koşullarına gölge düşürmek değil.
H H H
Öldürülen terbiye yaşatılan terbiyesizliğin önünü açtı.
Adına ezeli denilen rekabet ebedi nefrete dönüştü.
Şimdi varlığı hissedilmeyen sportmenliğin yokluğu da kimseyi ilgilendirmiyor artık!
Şampiyonluk gelsin de nasıl gelirse gelsin!
Uşaklık eden hakemler küme düşürülsün yenileri hoş gelsin safa gelsin!
H H H
Centilmenliği talan etmenin 'büyüklük' sayıldığı bir ülkede yaşıyoruz.
Birbirlerine karşı hayvansal cümleler kuranların laf olsun diye ebedi dostluktan bahsetmesi ne kadar inandırıcı olabilir ki!
Rakip başkanı davet edip elini sıkmayı reddedenlerin ezeli rekabetten söz etmesi mümkün mü?
Onlara bir bütünün parçalarını oluşturduklarını söylesek nasıl bir hava estirirler?
"Asaletin çerçevelerini boş bıraktınız sürekli tribüne oynadınız" desek kim üzerine alınır?
Kabadayılığın markalaştığı ve imparatorluk kurduğu bir düzen büyüklüğün hangi kitabında yazar?
Göstersinler birlikte okuyalım!
Hakemlere ayar çekme metoduyla ve birbirlerini aşağılayarak yükseldiklerini zannedenlerin ezeli rekabeti bir daha eski kıvamını bulur mu?
Hiç sanmıyorum!
H H H
Alt tarafı bir şampiyonluktur da üst tarafındaki insanlık neden reddedilir?
Bir şampiyonluk daha kazanmak uğruna kulüpleri ve Türk futbolunu batıranlar üstlerinde kendi resimleri olan hatıra para bastırmayı niye düşünmüyorlar acaba?
Sistem paralandıysa paranın hacmi büyüdüyse asaletin küçülmesi mi gerekiyordu?
Her şeyin para için kirletildiği bir düzende bilinmesi gereken bir şey varsa; para asalet değildir.
Spartaküs'te para yoktu.
Eski futbolculara ödenen paralar da şimdikilerin yanında devede kulaktı ama ne zaman ezeli rekabet konu edilse tarihe geçen büyülü isimlere sığınıyoruz.
Metin Oktay diyoruz Lefter diyoruz.
Şimdiki beylerin hiçbirinin duvara asılacak resimleri de yok ceket ilikleten isimleri de.
Bu gurur şimdiki zamana ait!
H H H
Şimdi tek derdimiz derbide kim kazanacak!
Her şeyi hallettik de maçın sonucunu tartışıyoruz!
Elbette bir derbi maçını kazanmak önemli ama kaybetmek dünyanın sonu değil.
O yüzden maçı kazanırken kendilerini kaybedenleri de gördük.
Vahşet tiyatrolarını da!
H H H
Zaman nasılsa akıp gidiyor.
Eski güzellikleri bilenler gönül penceresinden bakıp gidiyor, şimdiki zamanın sevgisiz adamları ortalığı yakıp gidiyor.
Kimsenin kuşkusu olmasın ki; dev aynaları olsa da herkesin yüzüne bakar hayat!
"Efendilik tarihine adını yazdırmadıysan giderken yanında ne götüreceksin?" Bu sorunun cevabını da ister hayat!