Güneş çarpması

Bine sınıfta kalmış bir hakem, yine bol söylemli bir derbi.
Ve asansörde mahsur kalmış Fenerbahçe'yle, bir Kartal'ın asla manzaraya havalanmadığını gösteren Beşiktaş gerçeği.
Ve sahadaki ufak tefek adamın koca yürekli mücadelesi.
Maçın övgülerini Quaresma alabilir ama yürekler Mendel'i alkışladı.
Ciğerleri kanatlı adamı.
1.71'lik boyuyla 2.10'a uzanan Medel'in kale çizgisi üzerindeki yolculuğu geceden kalan en özel görüntüdür.
Kıvılcımı çakan bu adamdı.
Gördük ki, hayat yüreğini ortaya koyanlara sihirli halı bile verir.

"Sonucu iki teknik adamın görüş farkı belirledi" dersek kimseye haksızlık etmeyiz.
Fenerbahçe galibiyeti gözetledi.
Beşiktaş geceyi özetledi.
"Zafer mücadeleyle kazanılır." Özellikle ikinci yarıda futbol adına sahada ne yaşandıysa, Şenol Güneş'in içinde yaşadıklarının yansımasıdır.
Bilimsel gerçekte buna akıl hocalığı deniyor, futbolda "Güneş çarpması!" O yüzden Fenerbahçe'nin kaybetmesi değildir özne olan.
Beşiktaş'ın kazanmasıdır.
Beşiktaş'ın ikinci yarıda başkaldırısı her dilde bir futbol kitabıdır.
Fenerbahçe'nin attığı golden sonra kendine saklanması kendi yazdığı kaderi okumasıdır.

Aykut Kocaman'ın saha kenarında zarif bir duruşu var.
Beşiktaş'ın dayanılmaz baskısının ikinci golü getireceği ortadayken, oyuna müdahalede gecikmiş bir Aykut Kocaman resmi de var.
Sanki buğulu bir camın arkasından izledi takımını.
Valbuena çok daha önce oyuna alınmalıydı. Ve hareketli bir adamın Beşiktaş'ın hızına nasıl etki yaptığını son 10 dakikada gördük.
Kendine kilitlenenler hiçbir kapıyı açamaz ama Fenerbahçe'nin yolunu açacak şahıslar da ne yazık ki takımda mevcut değildi.
Giuliano'nun geriye dönme sebeplerini oluşturan adamın Mehmet Topal olması çok şeyin açıklamasıdır.

Hakeme gelince.
Cüneyt Çakır'a yapılacak en keskin suçlama; "Derbi sanığı!" Fenerbahçe'nin golü ofsayt.
Beşiktaş'ın verilmeyen penaltısı var.
Isla, Fernandao ve Querasma kesinlikle kırmızı kart.
O yüzden derbilerdeki hakem ölülerinin üzeri gülle örtülmez.
Bir gazete kağıdı çok bile!

Quaresma'ya gelince.
Quaresma; şimdiye kadar hiçbir derbi maçında göstermediği direnci ve seyir zevkini sundu.
Marka olmakla futbol işçisi olmak arasındaki tercihini ilk kez doğru yaptı.
Attığı goller de onu gecenin yıldızı yaptı.
Ama bu adam komplekslerini yenemiyor.
Onun ayaklarındaki şeytan tırnağı çekilmedikçe bu çirkin görüntüleri sahalardan eksik olmayacak.

Medyada eleştiri altında dayatılan bir ırkçılık var.
Ünlü olma hırsını hala yenememiş zavallılar teknik adamların ömrünü bir maçla gasp etmek istiyorlar.
Onlar korkaklığın yan kuruluşu.
Yıllarca kabadayıların şarap çanaklarından içtiler, diğer teknik adamların alın terini.
Ben onları ekranda izlerken, "Acaba hayatlarında kaç kişiyi öldürmek istemişlerdir?" diye düşünüyorum.
Hatta öldürdüklerini bile.
Onlar hakkındaki düşüncelerimi bir türlü öldüremedim.