Tahterevalli

Futbol ve gazeteci ilişkisi tahterevalliye benzer.
İki ucu vardır tahterevallinin, biri yükseğe çıkar ayakları yerden keser.
Diğeri yüksekteki ucun dengesini sağlarken yere basar.
İnsanları yükseğe çıkaran gücün tahterevallinin diğer ucu olduğunu hatırlatmakta yarar vardır.
Eleştiri futbolun yedek parçasıdır çünkü.
İmparatorlar, krallar her ne kadar elinin tersiyle itse de, tahterevallinin bir kuralı vardır.
Çünkü bu oyun "şahsiyetli" bir oyundur.
Mızıkçılık etmek de yok, ruh halini bozup dengesizlik etmek de.
Tahterevallinin tepesindeyken altın suyuna batırılmış sözcükleri kabul ettiğin gibi, alçaldığın zaman seni eleştirenlere de aynı saygıyı göstereceksin.
Bu oyunda herkesin hakları var.
O yüzden tahterevallide hep yüksekte durmanın hiçbir zevki yok.
Zaten dünyanın kuralı bu.
Yükselen her şey düşecek.
Hele herkese yukarıdan bakılıyorsa

***

Futbol dünyasında çıkarlarıyla koyun koyuna uyuyanlar.
Kendilerine futbol ahlakını bozan çobanlar arıyorsa.
Çobanların ustalığından çok, koyunların uysallığı sorgulanmalıdır.
Çünkü koyunlar bile sadece sayılmak için değildir.

***

Aramızda sır kalmasın!
Televizyon kanallarında yorumcular arttıkça.
Futboldaki suç oranı büyüdü.
O yüzden terör estirenlere paha biçilemiyor!

***

Çamurdan heykeller ne kadar kolay dikiliyor da, yırtığı diken yok.
Kelimeleri ölçüp biçen eski terziler de kalmadı artık.
Boyunun ölçüsünü almak isteyenlerin hizmetinde kusur etmeyen!

***

Herkes yarattığı imparatoruyla iyi geçinmeli.
Yoksa bıçkın imparatorlar başparmağını aşağı indirdiğinde.
Fena olur!

***

Yılda milyon dolarlar kazananlara haftada kaç kitap okuduğunu sorsanız fena olmaz!
Ama eski kitapları karıştırmanın tadını bilmeyenlere, delikanlı tarihleri ve futbolun eski zaman asaletini sormaya gerek yok.
Nasılsa sanal alem kapalı gişe.

***

Hesaptan düşülsün kayıplarımız!
Ama ayıplarımız mezbahalara yollanmak için değildir.
Utanmak da futbola dahil!
Sorgulamak da!

***

Hafızalar tazelenmek içindir.
Ben 70'li yıllarda kalmanın keyfini çıkarıyorum.
O yılların futbolcu ve teknik adam karakterlerinin popüler olmaya ihtiyacı yoktu.
Saygınlıkları her şeye bedelken, abartmaya da gerek yoktu.
Karın tokluğuna mücadele ederken birçoğu gerçekten şövalye ruhuna sahipti.
Nezaketen gizlendiler.
Ve o yüzden hâlâ özleniyorlar.

***

Onlardan öğrendik biz.
Uçan kuşlar gibi yaşanır.
Böcekler gibi değil!