Alkışlarla

Bir futbol filminde sadece afişlere bakmamak gerek. Hele sezon içindeki gerçek oyuncuları ve hatıraları kaydedecek veriler önümüzde dururken.

***

Sezonun en başarılı teknik adamlarından biri Aykut Kocaman'dı.
Öğrencileriyle çektirdiği fotoğraflarda bile görünmemeye çalışan adam.
Ama dersini iyi çalıştığı belliydi.
Konyaspor'u tarihinde ilk kez Avrupa'ya taşıyan bir özelliğe sahip olmakla, görkemli transferlerin liginde elindeki değerleri en iyi kullanmak arasında "kral" gibi durdu.

***

Cihat Arslan... Birçok teknik adamın sezonuna sağ çıkamadığı futbol dünyasında dimdik duran adam.
Akhisar'ı futbol oynamanın emrine sokarken, alçakgönüllü duruşunu hiç değiştirmedi.
Ne hararetli tartışmalara girdi, ne ucuz gösterilere.
Onda özel saydığımız farklar, puan sayısıyla bağlantılı değil.
Duruşuyla ilgili. Futbolcularına ve sportmenliğe omuz vermenin sihriyle!

***

Engin İpekoğlu...
Adanaspor'u bir kuyunun içinden aldı ve Süper Lig'e çıkardı.
Bu kadar maç kazanan bir takımda mucizenin adı olarak tarihe yazıldı.
Başarı hikayesindeki anafikir kesinlikle insani liderlik.
Sadece 90 dakikalık saha içi gösterisi değil, sahanın dışında da o bütünlüğü temsil eden sevgi dolu duruşun fotoğrafı.
Bunu saha kenarında kahve içmeyi özellik zannedenlerr de anlayamaz!
Her tarafı oynayan ruhsuz iskeletler de!

***

Yücel İldiz... Bir takımı emanet ederken, yöneticilerin gözünü arkada bırakmayacak simyacı.
Tarihi tekerrür ettiren adam.
Ya da aynı nehirde iki kez yıkanılır gerçeğinin sihirbazı.
Karabükspor'u ikinci kez Süper Lig'e çıkarırken, yine aynı sevgiye, aynı bilgiye ve taraftarına yaslandı.
Ne polemik yarattı, ne sorun çıkardı.
Kazanan sadece Karabükspor değil.
Adamlık, nezaket ve gerçek emekçilik.
Ama bu ülkede böyle gerçeklerin itibar görmesi için daha çok bekleriz.
Popüler çamurlara biat edilirken.

***

Ali Çamdalı... İstikrar abidesi.
Konyaspor'da ligde 33 maç oynadı.
Çeneleri oynayanların daha çok itibar gördüğü bir ülkede, üstelik gerçek bir emekçi gibi oynadı.
Bu sezon hiçbir güç, Ali Çamdalı'nın gösterdiği performansı inkar edemez.
Görmek istemeyenler bile.

***

Yalçın Ayhan... Gerçek profesyonel.
İliklerine kadar emekçi.
Üstelik savunma terbiyesi üst düzey bir centilmen.
Bir kez olsun maçın içinde, düşüncelerinden saptığı da örülmedi.
Volta attığı da.
Sadece koştu, mücadele etti ve direndi.
Keşke her takımda bir Yalçın Ayhan olabilse.

***

Burası garip bir ülke.
Emekçiler değil de, sadece kendine kişneyen süslü atlar bizim ülkemizde çok makbuldür.
Futbolun ve futbolcuların yalanlarını açığa çıkaran duruşlara kuruş verilmez.
Ama bazılarına hem takımın şerefli formalarını verirler.
Hem de çuvalla para!


***
Kulüplerimizin borç batağında olmasını da merak etmeyin. Bizde para muslukları da şırıl şırıl akar. Gözyaşı muslukları da.