Salih'in rövanşı

Futbolun seyir zevki olmasa da, son dakikalarda seyircinin kalp ritmini bozsa da, Fenerbahçe'de galibiyete alışkın bir yapı oluştu.
Bu da Fenerbahçe'nin kendine has tarzı. Zor olsa da Antalya engeli kayıpsız aşıldı.

Dün gecenin en anlamlı yanı 3 puanlık kazanç kadar, Salih Uçan… Bu delikanlı hem gençlik iksiri, hem futbol.
Ligin ilk yarısındaki yenilgide sorumlu sayılan bu sihirli genç, dün gece hem acının rövanşını hem de 3 puanın alınmasının çok sebebi oldu.
Salih, pozisyonların dışında dolaşmaktansa içine girmeyi tercih eden sorumlu bir futbolcu.
Alış verişleri harika.
Çalışkan. Rakibin baskısında bile o kadar sakin ki, ustalık onun genlerinde var.
Gördük ki, Fenerbahçe'nin aradığı genç bulunmuştur.

Fenerbahçe'nin tek forvetli klasik deplasman maçlarından biriydi.
Sow'un yalnızlığı, Kuyt'un deli fişek hali ve yine öne geçmenin yan etkileri… Emre'nin sakatlığının nüksetmesiyle orta alanda rakibe bırakılan boşluklar, ardından Tita'yla gelen gol.
Fenerbahçe ilk yarının son çeyreğinde çok baskı da yedi ama takımın müdahaleye ihtiyacı olduğu zamanlarda can simidi Sow.

İkinci yarıdaki Fenerbahçe daha önde bastı. Gökhan Gönül ilk yarıda bezgin halinin dışına çıktı. Sow'un yalnızlığına arka çıkanlar, rakip alanda pozisyon üretimini de sağladı.
Ama basit savunma hataları yine sahnedeydi.
Maçın 70. Dakikasında Volkan'ın "enstantane" kurtarışı var ki, Kuyt'un direkten dönen topuyla birlikte, gecenin en kritik anlarından biriydi.

Özel isimler listesine ilk olarak Salih'i, sonra Yobo ve Sow'u koyarım.
Sonuç olarak, Fenerbahçe sadece kendisinin kazanmasının yetmeyeceği bir yolculukta, "durmak mümkün değil" deyip yürüyor. Daha çıkılmamış yolculuklar var.

Bu takım nereye gider derseniz.
Bir yanda Antalyalı Isaac'in Kuyt'a yaptığı kırmızı kartlık hareketine faul bile vermeyen Hüseyin Göcek… Öte yandan Kayseri'de Bobo'yu sudan ucuz sahadan atan Mete Kalkavan.

Siz söyleyin nereye gider?