Yapılanma!
- Hakkı Yalçın Yazıları
- 13 Aralık 2012, 23:12:49, Güncelleme: 14 Aralık 2012, 09:35:54
Futbolda terör ülkenin asli sorunu.
Vahşet tiyatrosunu sahneye koyanların önünü kesmeden, sonunda takkenin düşmesini beklemek iyi bir şey değildir.
Meseleyi sonuçlara bakmadan halletmek gerekir.
Dünyanın gelişmiş ülkelerinde netice Hatice'den değerli değildir çünkü.
***
Fenerbahçe otobüsüne Kayseri'de öldüresiye saldıranlar serbest bırakıldı.
Maçın bitiminde, Holosko'nun formasını almak için sahaya giren 15 yaşındaki çocuğa ömür boyu hak mahrumiyeti verenler, taşla öldüresiye saldırı düzenleme zorbalığını cezaya layık görmüyor.
Bu demektir ki...
Fenerbahçe'ye saldırı Şiddet Yasası'ndan muaf!
***
Yetmiyor, Fenerbahçe'nin kendi stadı önünde otobüsüne bira kutuları ve taş atılıyor.
Aykut Kocaman'ın bulunduğu bölümdeki cam kırılıyor.
Cana kasıt bir saldırı!
Bu cesareti kim veriyor?
Saldırılara ceza vermeyenler!
Engelli insanların tekerli sandalyelerini kıranlar bile serbest bırakıldı.
Farklı bir şey beklemek abes.
***
Futbolun saha içine de bakalım.
Engin Baytar gibilerine mesela!
Engin Baytar'ı 1461 Trabzon maçında bir kez daha izledik.
Görüyoruz ki, bir adam saç tıraşını değiştirebilir.
Formasını da değiştirebilir.
Ama huyunu asla.
Engin Baytar, her maçta frenleri boşalmış biri gibi duruyorsa.
Rakipleri karşısında elden ayaktan düşüyor da, göstermelik pozlarla formasının bağrını yırtıyorsa.
Kaybettiği kimlikten, yeni kimlik çıkarma telaşına soyunuyor demektir.
***
Böyle birini sahiplenmekle, sportmenlikten söz etmek arasında çok kalın çizgiler var.
Bunu adı resmileşmiş destek.
Ama ne acıdır ki...
Bu çirkinliğin pençesinde mutlu ve gururlu olmak büyüklük değil.
Kötülüklerin önü böyle açılıyor çünkü.
Radikal devrimlerin en başında, böyle futbolculara yaptırım gelir.
Futbolumuzun öznesi salt kazanmak değil de, sportmenlikse eğer!
***
Herkes oyuna dahil.
Tartışmaların bile gürültüye dönüştüğü bir ülkede yaşıyoruz.
Şiddet yapılandı, meyvelerini veriyor.
Televizyon dizileri kadar, spor programlarının devletin büyütecine alınmasını isteyenler az değil.
Futbolun köşelerini sevgisiz adamlara teslim ettiler.
Şimdi istediklerine darağacını kuruyorlar.
Şiddeti körüklüyorlar.
***
Bütün bu yapılanma… Futbolun ve insanlığın ölümüne anlam katmak içindir!
Eğer değilse; bu düzeni terk edecek kadar olgun davranmak herkesin görevidir. İnsanlık bunu emreder!
Vahşet tiyatrosunu sahneye koyanların önünü kesmeden, sonunda takkenin düşmesini beklemek iyi bir şey değildir.
Meseleyi sonuçlara bakmadan halletmek gerekir.
Dünyanın gelişmiş ülkelerinde netice Hatice'den değerli değildir çünkü.
Fenerbahçe otobüsüne Kayseri'de öldüresiye saldıranlar serbest bırakıldı.
Maçın bitiminde, Holosko'nun formasını almak için sahaya giren 15 yaşındaki çocuğa ömür boyu hak mahrumiyeti verenler, taşla öldüresiye saldırı düzenleme zorbalığını cezaya layık görmüyor.
Bu demektir ki...
Fenerbahçe'ye saldırı Şiddet Yasası'ndan muaf!
Yetmiyor, Fenerbahçe'nin kendi stadı önünde otobüsüne bira kutuları ve taş atılıyor.
Aykut Kocaman'ın bulunduğu bölümdeki cam kırılıyor.
Cana kasıt bir saldırı!
Bu cesareti kim veriyor?
Saldırılara ceza vermeyenler!
Engelli insanların tekerli sandalyelerini kıranlar bile serbest bırakıldı.
Farklı bir şey beklemek abes.
Futbolun saha içine de bakalım.
Engin Baytar gibilerine mesela!
Engin Baytar'ı 1461 Trabzon maçında bir kez daha izledik.
Görüyoruz ki, bir adam saç tıraşını değiştirebilir.
Formasını da değiştirebilir.
Ama huyunu asla.
Engin Baytar, her maçta frenleri boşalmış biri gibi duruyorsa.
Rakipleri karşısında elden ayaktan düşüyor da, göstermelik pozlarla formasının bağrını yırtıyorsa.
Kaybettiği kimlikten, yeni kimlik çıkarma telaşına soyunuyor demektir.
Böyle birini sahiplenmekle, sportmenlikten söz etmek arasında çok kalın çizgiler var.
Bunu adı resmileşmiş destek.
Ama ne acıdır ki...
Bu çirkinliğin pençesinde mutlu ve gururlu olmak büyüklük değil.
Kötülüklerin önü böyle açılıyor çünkü.
Radikal devrimlerin en başında, böyle futbolculara yaptırım gelir.
Futbolumuzun öznesi salt kazanmak değil de, sportmenlikse eğer!
Herkes oyuna dahil.
Tartışmaların bile gürültüye dönüştüğü bir ülkede yaşıyoruz.
Şiddet yapılandı, meyvelerini veriyor.
Televizyon dizileri kadar, spor programlarının devletin büyütecine alınmasını isteyenler az değil.
Futbolun köşelerini sevgisiz adamlara teslim ettiler.
Şimdi istediklerine darağacını kuruyorlar.
Şiddeti körüklüyorlar.
Bütün bu yapılanma… Futbolun ve insanlığın ölümüne anlam katmak içindir!
Eğer değilse; bu düzeni terk edecek kadar olgun davranmak herkesin görevidir. İnsanlık bunu emreder!