Ölü geyikler

Futbol kişiliği olmayan iki takımın, tipik yıl sonu gösterisi.
Görünürde açık oynayan ama kaybetmemeyi kazanmaktan değerli sayan iki takım.
Orta alanda demode adımlar.
Forvet hattında, zaman zaman halsiz haykırışlar.

* * *

Fenerbahçe'de yaptırım gücü yüksek olması gereken Stoch düşüncede hızlı, eylemde ağır.
Emre, yürümekle koşmak arasında sıkışıp kalmış.
Semih, golcülüğün Şark hizmetinde, yerini beğenmiyor.
Koca ilk yarı iz bırakan tek pozisyon yok.

* * *

İkinci yarı, rakip kale önleri yine tenhalarda.
Son yarım saat, iki takım adına yapay saldırılar...
Gecenin karikatür sergisinde Bienvenu resimleri… Önce 63. dakika, Emre'nin harika pasındaki Bienvenu… İki dakika sonra Semih'in indirdiği topa iki metreden vuramayan Bienvenu. "Bu adamın vuruşlarının akli dengesi bozuk" dedim.
Zaten bahisçiler top onun ayağına geldiğinde bire 10 veriyor. "Kesin gol olmaz!"

* * *

Bir gerçek var ki, Alex eskisi gibi değil.
Alex eskisi gibi olmayınca, Fenerbahçe "kekeme" ama.
Alex sahadan çıkınca Fenerbahçe "dilsiz!"
Dün gecenin hiçlik defterine sadece Serdar Kesimal'ın adını yazmadım.

* * *

Sonuç olarak, Fenerbahçe takımı ölü geyiklerin çektiği yılbaşı kızağı gibiydi.
Onların vereceği armağan da bu kadar olurdu.