Nasip, kısmet

Dayak yemek bile nasip meselesidir, derler ya doğrudur. Maçın başında top göremeyen Trabzonspor'un Yanal zamanında 90 dakika her pozisyonda saç baş yolduran Umut'unun ve Gökhan'ının topa ilk temasları şipşak goller olup rakibi şoka soktu. Keşke Avni Aker'de peş peşe kaybedilen 2 kolay maçta olsaydı ama nasip işte!.. Yanal'ın eleştirilen klasik 13'ünden sadece Song yedek kalırken, Selçuk hastalığı nedeniyle yoktu. Özen'in forma verdiği yeni isim ise hiç akla gelmeyen Ferhat oldu. Trabzon takım savunmasını yine yapamayınca Ferhat, Tayfun ve Egemen çok hata yaptı. Bastıran yağmur taraftarları beyaz naylonlara büründürüp tribünleri bir "Sevimli Hayalet Casper" şenliğine dönüştürürken Trabzon da 2 gole sığınıp bildik hayalet takım vasfına dönüverdi.
Taraftara da alkış
Savunmadaki tehlikeyi gören Özen, Hüseyin'i 3. stoper olarak geri çekti ama Hüseyin çare değil bizatihi sorun olduğu için gol yine geldi. Üstelik Tayfun'un çok lüzumsuz ve ikinci sarı kart isteyen hareketiyle. Trabzonspor'da orta saha sorunlu. Colman çok şey yapmak istiyor, çok top eziyor. Sağ bekten sol açığa giden Serkan oranın adamı da değil. Alanzinho hamlesi doğru; lakin o da top ezme yarışında. Yattara uygun atak başlangıçlarını cömertçe harcadı, gereğinden fazla oyunda kaldı. Beklenen hızlı hücum son dakikada Barış'tan geldi. Bu dönemde, az gol yiyen rakibe 4 gol atmak önemli. İlk yarının uzatmasında yediği golle bocalanmasına rağmen farkı açmak başarı. Taraftarın bitmeyen desteği de övgüye değer.