Fırtına efsanesi

Bir futbol takımın değeri; kendisini oluşturan futbolcuların ya da unsurlarınürettiği değer anlarıyla ölçülür. Trabzonspor dün geceki maçta o kadar kendine özgü değer üretti ki bu bordo-mavili ekibin yürüyüş tarihinde önemli bir yere yazılacak. Onur, Colman ve Alanzinho'nunki en başta elbette. Colman'ın bordo-mavililerde bulunması Galatasaray'ın talihsizliği. Trabzonspor'un ise en büyük artısıydı. Bu maçı çevirecek, sarı-kırmızılıların 'orta sahasızlığı'nı iyi yakalayacak bir çift krampona ihtiyacı vardı Şenol Güneş'in, o da Colman oldu. Maç boyunca alıcı gözle izleyenler onun ne kadar efektif bir futbol oynadığını teslim edeceklerdir. Bir tek pas hatasının dışında oldukça iyiydi Colman ve maçtaki en iyi krampon da yine oydu. İyi niyet, yetersizliklerden yılmadan oynamak, zorlamak ve üst düzeyi yakalamaya çalışmak.

Tarihi hezimeti kaçırdı
Müsabaka takımlarının doğrudan hedefi buysa zaten bu metin Trabzon kenti için yazılmış tabela gibi formasının sırtında asılıydı dün akşam. Hatta biraz daha zorlayabilse Umut'la farkı artıracak olan taraf da Trabzon'du. Şunu demişti Umut maçtan önce kendisiyle yapılan röportajda: "Bu kadar panik yapıp o golleri kaçırmamalıyım." Genç bir adam kendi izini arıyordu aslında. Dediği gibi oldu ve bu tarihsel maçta bordo-mavili ekip yine tarihsel bir farkı kaçırdı. Galatasaray ise değil değer yaratmak ayaklarındaki prangayı sökecek takati kalmamış tutsaklar gibi üstlendi 90 dakikayı. O ana kadar çok iyi bir görünüm çizen Emre'nin hatası Galatasaray'ın nasıl bir halet-i ruhiye içinde olduğunu da gösteriyordu aslında. 'Bu sezonun en tutuk maçını oynadılar' dersek abartmış olmayız. Jo ve Santos'un çabalarını bir kenarda tutarak söylüyorum bunu. Fırtına, ihtilal için 'Efsane' olduğu zamanın sayfalarını okudu dün akşam...