Rakibi bitirmek

Son yıllarda seyrettiğimiz en zevkli ekipkadro değil mi? Sarı-kırmızılılar'ın rakibi bitirerek yenmesi ne kadar özlenmiş olmalı. -Evet kardeşim 70'li 90'lı yılların Galatasaray'ı gibi-. Öncelikle şunu söylemeliyim ki bu Galatasaray kadrosu-yedek!- herhalde en efektif, yan yana konulduklarında özellikleri itibariyle en tutarlı kadrosu oldu Turuncuların. -Morların mı demeliyim?- Aydın için yazmak gerekir bu yazıyı. Onun Barış'a, Keita'ya, Kewell'a nasıl paslar attığını, elinde t cetveli olan acar bir öğrenci gibi ama bir o kadar vakar Aydın'ı... Geçmiş zamanı nasıl sıçrayarak aştığını nasıl iyi bir düzey yakaladığını...
Hep böyle Aydın
Arkadaşlarını buluşturduğu bütün paslar başka bir zaman diliminden geliyordu sanki genç kramponun. Ekarte ettiği adamlardan sonra önce kafasını kaldırıyor ve ayağının iç üstüne denk düşen o güzel eğimiyle taa arkadaki adamı, en az beş defans oyuncusunun arasında ya da boşlukta buluşturuyordu topla. Keita işte bunun gibi iki tane daha oynadığında başka türlü şeyler konuşacağız emin olun. Aydın'ın ortasında topa ortanın geldiği tarafa göre ters düşen ayaküstüyle yapıştırdığı yarım vole ders niteliğindeydi hayta esmerin. Barış ki adının anlamını bilse dünyayı değiştirecek o son dokunuşların ustası... Hep böyle... Emreler ve Arjantinli file bekçisi mi? Hep böyle... Hep böyle...