Kriz G.Saray'ın kapısında

Tam bir final izleyeceğiz. Kaybeden için sezon bitecek. Ne Fenerbahçe dokuz puanlık farkı kapatabilir ne de Galatasaray kalan 13 maçta üç puanlık farkı koruyabilir. Takımlarıncamiaların tansiyonuna baktığımız zaman mağlubiyet "katlanabilir" sonuç olmayacak. Sırf bu nedenle teknik adamlar önce "yenilmemek" isteyecekler. Okan Buruk için en doğru plan aslında. Avrupa'da elenip, şimşekleri üzerine çekmişken zamanı doğru yönetebilir. Zaten bu tavır üç sezondur Galatasaray'ın rakibini sadece Fenerbahçe yaptı. Avrupa'da "sıradan" takımlara elenip, taraftarlarını Süper Lig'e hapsettiler. Vasatlığa ve vizyonsuzluğa alıştırdılar. Eskiden "Avrupa Fatihi"yiz diyorlardı, şimdi "Mayıs'lar bizim" ezberindeler.

Mourinho'nun vitrininde 28 kupa var. Yani; final oynamayı biliyor. "Sadece bir maç" demesine rağmen özel yaşayacak, plan yapacak ve her sonuca hazır olacaktır. Bu bir teknik adam maçı. Mourinho kazandığında, Okan Buruk'un da celladı olur. İşin konsantrasyonu, taktiğin önüne geçecek. Yıldız oyuncunun bunu ispat etmesi gerekecek. İki takım da on milyonlarca euro'yu böyle maçlar için veriyor bu oyunculara. En-Nesyri, Dzeko, Fred veya Osimhen, Mertens, Torreira en iyisini yapmak durumunda. Fenerbahçe'nin arka cebinde bir de Talisca var. Ve kilit gözlemler. İlk 20'ler Galatasaray'ın karakteri. Baskıyı yapıyorlar, taraftarı arkalarına alıyorlar. Sonuç alırlarsa, bir oyunları var. Fenerbahçe için maç bu dakikadan sonra başlar. Tempo düşer, tribünler maçtan soğumaya başlar. 60'dan sonrasında ise kim daha iyi çalışmış, fizik olarak diri kalmışsa son sözü söyler. Elbette maçın 11'e 11 sürdüğünü düşünüyoruz. Üst düzey bir hakem yönetecek maçı. Öyle kendini yere atmalar, faul ve kart aramalar olursa, bunun da bedelini öder.