Baştan sona; panik…

Geçen sezon da benzer maçlar yaşandı. Takımın üstüne sonuç baskısı geldiğinde kontrol de kayboluyordu. Öne geçtikleri maçlarda skoru tutamayıp, puan kaybettiler. Olympiakos karşılaşmasında da benzer "panik" vardı oyuncuların üstünde. Acele ettiler, doğru karar veremediler, pas şiddetini ayarlayamadılar ve top kayıplarıyla işlerini zora soktular. Bu ruh hali Sivas'ta da devam etti. "Bir an önce gol atalım" derken, oyun planını unuttular. Doğru paslar gelmedi. Ya uzağa vurdular topu, ya da yakına. Yedikleri gol bile üç metreye pası atamayan Ferdi'nin hatasından geldi. Bu durumda ne beklenir ? Tadic, Dzeko gibi "takım ağabeylerinin" kontrolü ele alıp, etrafı sakinleştirmesi gerekir. Bakıyoruz; en büyük "panik" onlarda. Doğru kararlar veremiyorlar, pozisyonları değerlendiremiyorlar. Bu çıkmaz içinden Fred'in attığı gol "mucize" gibiydi. Bu olmasaydı, muhtemelen ikinci 45'te İsmail Hoca çift santrfora dönecekti. Skoru eline alınca, düzeni de korumak istedi. Ama sahadakilerin hızlı yürümeye bile niyeti yoktu. İrfan Can Kahveci
tüm sorumluluğu aldı üstüne. 10 numaraya geldi. Fred ile birlikte merkezden hücumu yönetti. Sivas'ın defans duvarının arkasına sarkmaya çalıştılar, yine öne geçtiler. Bu iş bitti derken "basit" penaltı geldi. Maç boyunca hakem Cihan Aydın'ı parmağında oynatan Manaj, daha temas gelmeden kendini yere attığı pozisyonda VAR'ı da tuzağına düşürdü. Ama bu kayıp, kalan haftaların üzerine kabus gibi çökecek, çünkü ipler artık ellerinde değil. Artık bir değil, bir kaç "mucize" bekleyecekler. Eğer mucizelere inanırsanız…