Başkan seyrederse

Sevgili Köksal Özbek, Divan Kurulu'nda konuşuyor... Aziz Yıldırım'ın 11 yıllık başkanlık süresinin, ilk üç senesinin acemilik olarak sayılması gerektiğini belirtip, "Geriye kalan 8 senede 4 şampiyonluk var. Yani iki yılda bir. Bu büyük başarıdır" dedi. Köksal Özbek, son üç seneyi yani tecrübenin ve bilginin doruğa çıkması gereken son üç seneyi de dışarı çıkarsaydı keşke... Fenerbahçe'nin son 6 yıldaki şampiyonluk sayısı üç... Son 5 yıldaki şampiyonluk sayısı 2... Son dört yıldaki şampiyonluk sayısı ise bir... Yıldırım ve ekibinde müthiş bir düşüş var yani. Bu baş aşağı çakılma, Denizli'de kaçan şampiyonluk sonrasında başlıyor. Bu sezon yaşanan hayal kırıklığının temelinin atıldığı dönem. Tuncay'ın sözleşmesinin uzatılmadığı, Anelka'nın kulübü terk ettiği, Kezman'ların alındığı, Zico'nun göreve getirildiği periyodun başlangıcı... "Ben bilirim" tavrının, aslında "Çok bilen, çok yanılır" özüyle eşleştiği günler. Aziz Yıldırım'ı Fenerbahçe camiası hiç kuşkusuz "En başarılı başkan" olarak anmalıdır. Fakat tesis ve gelir yönetimindeki başarısının iz düşümü, futbol sahasına yansımadı. Artan gelirler, artan harcamalarla, kötü yatırımlarla heba edildi. Fenerbahçe yönetimi, kazanılan büyük parayı iyi yönetemedi. Bunun karşılığında gelmesi gereken sportif başarı, yine başkan Aziz Yıldırım'ın deyimiyle "yürüye yürüye" olması gereken şampiyonluklar, oyuncu ve teknik direktör seçimindeki yanlışlıklar nedeniyle kazanılamadı. Kulübün ileri gelenlerinin "Devam etmeli" diye, kulübün resmi internet sitesinden yaptıkları açıklamalar veya kadim dost Köksal Özbek'in matematik hesapları, bu gerçeği değiştirmez. Bu tabloyu da "mutluluğun resmi" yapamaz. Aziz başkan, devre arasında yaptığı, "Beklentilerimizi karşılamayan kararlarımızı düzelteceğiz" açıklamasının gereğini de yerine getirmedi. Üç yılı "acemilikle" geçen 11 senenin yaratması gereken birikimi, refleksleri ortaya koyamadı. Bu sezon Fenerbahçe takımında birçok "seyirci" vardı ama bunların arasına başkan katılmamalıydı.