Bir ileri, bir geri

Parlak günlere başlangıç olabilecek ve kaybedilen özgüvenin geri gelebileceği, istenilen istikrarın sağlanabileceği, zor bir deplasman olan Bursaspor maçından alınacak 3 puan Galatasaray hanesine çok olumlu yansıyabilirdi.
İlk 20 dakikada oyunun çok durması ve sakatlıkların yaşanması çok zevkli ve tempolu geçmesi beklenen maçın kalitesini ve seyir zevkini düşürdü. İki teknik adamın da aşırı kontrollü oyunu tercih etmesi, pozisyon zenginliğini azalttı. Halbuki iki takımın da kazanması gereken bir maçtı. Yekta, Culio ve Kazım geçen haftanın aksine oldukça durgundular. Bu da zaten forvetsiz olan Galatasaray'ın bütün hücum gücünü bitirdi.
Kanatlar da hiç işlemeyince beklenilen atakları gerçekleştiremedi. Stancu kesinlikle ilk 11'de başlamalıydı.
Hagi hâlâ neden korkuyor?
Şu forveti olmayan takımda bu oyuncunun yedek başlamasının bana göre hiçbir açıklaması yok. 36. dakikada Bursa'nın yeni transferi Kenny Miller ligdeki ilk golünü attı. Tabi burda Bülent Yıldırım ve yan hakemin katkısı da tartışılmaz!
Nitekim hemen akabinde bu sefer de kaleci Ufuk'un katkısıyla 2. golü kalesinde gördü ve soyunma odasına giderken bu şaşkınlık ve üzüntü bütün takımı demorolize etti. Çünki Galatasaray bugüne kadar mağlup duruma düştüğü hiçbir maçı çeviremeyen bir takımdı.
Oynadığı yıllarda ofansif futbolun dünyadaki en iyi uygulayıcılarından biri olan Hagi, neden teknik direktörlük yaptığı takımlara bu kadar korkak futbol oynatıyor hâlâ anlayamıyorum.
Kaldı ki senin başında bulunduğun takım durumu itibari ile hiçbir iddiası olmayan, kaybedecek bir şeyi kalmamış bir takım.
Taraftarın senden istediği sadece güzel ve atak bir futbol iken bu anlayış ve tutumunla bunu gerçekleştirmen mümkün değil. 2.yarıda yaptığı Stancu değişikliği fazla bir şey değiştirmedi.
Galatasaray'ın artık Türkiye Kupası'nı kazanmaktan başka çaresi kalmadı.