Sonuç en başından belliydi

Galatasaray ilk yarı iyi şeyler yaptı ama şu gözüküyordu, biz televizyondan seyrederken anlıyoruz, futbolcu bunu saha içinde daha iyi anlar. Diyor ki Galatasaraylı oyuncular içlerinden, 'Biz bu takımı çıtır çıtır yeriz'… Haksız da değiller çünkü karşılarındaki takım hakikaten tam çıtır çıtır yenecek takım. Galatasaray pres yaptı ama biraz daha tempolu pres yapsaydı ilk yarıyı 4-0 bitirirdi. Zaten maçı da 4'e rahat rahat getirdiler. Alanyaspor maçı bu tarz oynayıp böyle bitireceğini, çatır çatır oynayıp mücadele etse yine böyle bitirirdi. Yani Alanyaspor, puan cetvelinde bulunduğu yeri hak ediyor. Zaten bu kadar çok takımın olması da 'Süper' dediğimiz ligi normal bir hale getiriyor.

İkinci yarı hakem sakatlandı, adale sakatlığı geçirdi ve çıktı. Zaten hakemlerimizin çoğu fizik olarak iyi olmadıkları için sahada futbolcularla çok konuşuyorlar. Kuvvetsizlik çenelerine vuruyor. Bir hakem adale sakatlığı geçirmemeli. Düz koşu yapıyorsun, mücadele etmiyorsun ama dün geceki hakem futbolcularla pozisyonların üstüne giderek çok mücadele etti. Yani oyunda çok etkiliydi. Demek ki pozisyonlardan kaçmaya da gücü yetmedi. Futbol ulemaları diyorlar ki "Milli maç aralarında dinleniyoruz, sakatlığımız iyi" oluyor. Arkadaşlar, en iyi antrenman maçtır, maçtan iyi antrenman yoktur ama kime? Kendine iyi bakan futbolcuya. Gerisi hikayedir.