Robot değiller!

Adana Demirspor orta sahası temiz ayaklı oyuncularla kurulu. Yani topu kolay kolay vermiyorlar. Jorge Jesus'un "koşucu" takımının planı ise ön alan baskısıyla kapılan toplarla etkili olmaktı. Esasında bu planın ilk yarı tuttuğunu söyleyebiliriz. İstatistiklerde Adana ekininin üstünlüğü olmasına karşın özellikle Valencia'nın müthiş performansıyla Fenerbahçe 3 farklı skoru buldu. Valencia demişken… Aklını futbola verdiğinde, kendisine güvenildiğini hissettiğinde ve şans verildiğinde neler yapabileceğini gördük. Ama onun da istikrar problemi var. O yüzden Fenerbahçe yönetiminin santrfor transferini mutlaka gerçekleştirmesi gerekiyor. İkinci yarı Fenerbahçeli oyuncular inanılmaz yoruldu. Top Fenerbahçe'deyken 3'lü, rakipteyken kanat oyuncuları geri gelerek arkayı 5'liyordu. Dakikalar geçtikten gidenler geri gelemez oldu. Gelemez diyorum zira bunlarda insan.

Robot değiller! Özellikle Ferdi ilk yarıda Onyekuru'yla başa baş mücadele ederken yorulunca onun kanadı otobana döndü. Onyekuru neredeyse buluştuğu her topta Fenerbahçe kalesinde tehlikeli oldu. Ben Osayi Samuel'in neden oynamadığını anlayamadım. Hem genç ve enerjisi çok yüksek hem de Onyekuru'nun arkasında bıraktığı geniş boşluğu daha iyi değerlendirebilirdi. Fenerbahçe tam korkulu rüya görmeye başlamıştı ki, Adana ekibinin 10 kişi kalması ve Alovski'nin muhteşem golü imdada yetişti. Jesus'un ilk yarıda işi bitiren koşucu bir takımdansa, oyuncuları ekonomik kullanarak rahat galibiyet alan bir takım oluşturması gerekiyor. Fenerbahçe'nin Dinamo Kiev'den sonraki belki de en ciddi sınavıydı. Hala zamana ihtiyacı olduğu aşikar.