Semih aldı

Alex'in yokluğunda Premier Lig'in en sık kullandığı taktik olan 4-4-2'ye sarılmıştı F.Bahçe. O ikilinin santrforları Güiza ve Semih ilk 15 dakika birbirlerine uzak oynayıp Emre'den başka hücuma dik topla çıkmayı düşünen adam da olmayınca Fener üretemiyordu. Mehmet Topuz etkisiz kalıyor, Dos Santos ise en verimli oyunlarından birini oynuyordu. Böyle bir sahada gol atmanın olası en kolay yolu şut aksiyonunu ise ancak 28. dakikada Baroni düşünüyordu. İlk yarıyı çöpe atan F.Bahçe ikinci yarıda maçın adamı Semih'le dirilmeye başlıyor, oyuna katkısı olmayan Vederson'un yerine giren Özer'le de sol kanadı işler hale getiriyordu. Ceza alanına indirilen her topta Semih hem arkadaşlarına duvar oluyor, hem de ağır sahaya rağmen çabuk dönerek gol pozisyonu yaratıyordu.
Kayıp yaşanmadı ama... "
Cesaretin bittiği yer, kaybın başladığı yerdir." Santrforunu çıkarıp stoper alan Denizlispor "Kazanmanın yolu saldırmaktan geçer" deyip felsefesini unutuyor, golcüsü Youla'yı kulübeye mahkum ediyor öne çıkmayı hiç düşünmediği için de Fenerbahçe'ye kendi ceza alanı içinde kalabalık adamla oynama şansı veriyordu. Bu fırsatı da serbest vuruş golü öncesinde faulü alan ve Özer'in golünde son çizgiye kadar topu kovalayan Semih kaçırmıyordu. Fenerbahçe'de Bekir ve Santos iyi mücadele ediyor, Volkan böyle bir havada üşümenin de etkisiyle kalesine gelen ilk topta gol yiyerek seyirciyi üzüyordu. Ağır sahaya rağmen Fenerbahçe'nin mücadele gücü yüksek, takımın hırsı üst düzeyde, Semih ise fizikli Norveçli santrforları kıskandıracak kadar kaliteli oynuyordu. Sonuç olarak "yol kazası" için çok uygun bir ortamdan Fenerbahçe kayıpsız çıkıyor ancak kartlar yüzünden dört oyuncusunu götüremeyeceğini Sivas deplasmanı nedeniyle huzursuz bir hafta geçireceğe benziyordu.