İstikrar sürüyor!

Şampiyonluğa kilitlenen bir takım son 4 maçının 3'ünden mağlubiyetle ayrılırsa ve bu yenilgilerden birisi ezeli rakibine karşı kendi sahasındaysa ortada bir sorun var demektir. Yani 6 puan verip, son 7 haftaya liderden 8 puan geride girersen, taraftarın da susar ve desteğini kaybedersin. Bunun ezikliği ile sahaya çıkan Galatasaray son derece temkinli bir 11 ile oyuna başladı. Ayhan'ı orta sahanın sol koridorunda gördük. Hagi'nin döneminden beri ilk defa bu pozisyonda oynadı. Halbuki orta sahadan en yumuşak top dağıtabilecek oyuncu o olmalıydı. Nitekim ortaya deplase olduğu ilk pozisyonda da Barış'a golü attırdı. Sivasspor'un çok asabi olması oyunlarına aşırı derecede negatif etki yaptı. Mehmet Yıldız'ın eski formuna dönmesi zor. Bu tip ağır oyuncuların geri dönüşleri zor oluyor. Orta sahada alan daraltıp, müthiş baskı yapan Topal-Sarp-Barış-Ayhan dörtlüsü Sivasspor'un oyununu yerle bir etti. Defansta çok kötü bir gününde olan Servet'in açıklarını Lucas ve Aykut sürekli kapattılar. Topal'ın orta sahada yediği tokadı göremeyen 4. hakem asli görevini yapamadı.

Dayaktan korktular!
Sürekli sahada dayak yiyen Galatasaraylı oyuncular ister istemez korkarak oynamaya başladılar. Orta hakem Özkahya, bu sert pozisyonlara seyirci kaldı, yakışmadı. Jo oyuna girdikten sonra, hava üstünlüğü nispeten Galatasaray'a geçti hücumda. Attığı golün üzerine yatarak, bu sert oyundan kazasız çıkmak güdüsü, Galatasaray'ı son 15 dakikada anti futbola itti ama bu tip maçlarda kazanmak önemliydi. Ancak son dakikalarda topu ayağa oynayamayan Galatasaray dayak yiyerek, hatta Sivasspor yardımcı antrenörünün Rijkaard'ı yumruklaması dahil 2 puanı yitirdi. Galatasaray'da istikrar(!) devam ediyor. Geçen yıl beşinci olmuştu. Bu sene de herhalde aynı pozisyon gerçekleşecek...