ZEKİ UZUNDURUKAN - TARAFTAR KADAR SAVAŞMADILAR!
Bunca yıldır statlarda maç izledim. Dünya Kupası, Avrupa Şampiyonası izledim. Dün geceki kadar muhteşem bir tribün atmosferi görmedim. Top, Kopenhag'lı oyunculara gelince kulakları sağır eden bir ıslık sesi, oyun Trabzonspor'da iken inanılmaz bir coşku... Anlatılmaz yaşanır ancak.
Bu atmosferde başlayan maçın hemen başında Djaniny ile kaçan gol, umutlarımızı artırdı. Kopenhag çok fizikli ve güçlü oyunculardan kurulu takım. Cornelius'un müthiş kafa vuruşunu Ryan tıpkı Djaniny'nin şutundaki gibi müthiş çıkardı. İlk maçta olduğu gibi dün de kornerlerde topu arka direkteki Daramy'ye servis etmeye çalıştılar.
Savunmanın önüne dörtlü setler kurmayı bu maçta da sürdürdüler. Abdülkadir Ömür bir türlü basit oynamayı öğrenemedi. Çok şey yapıyormuş gibi göründü ama hiçbir şey yapamadı.
Kopenhag oyunu çok soğuttu; Hollandalı hakem bu duruma göz yumdu. Bizim Kopenhag'da oynamamız gereken futbolu dün rakip oynadı. 0-0'ı çok iyi oynadılar ilk yarıda. Ve ilk yarıda sahanın en iyisi tribündeki taraftarlardı.
Evet ilk yarıda 3 net pozisyon bulduk ama yavaş oynadık. Cornelius'u topla buluşturamadık. Sol kanat hiç çalışmadı desek yeridir. Sahada bir oyun lideri yoktu. Bu kadar yumuşak bir orta saha ile gol bulmamız imkansızdı.
Savunma ile hücum hattı arasındaki kopukluğu çok iyi kullandı Kopenhag. İlk yarıda rakibi yoramadık bile. Trabzonspor'un Acilen problem çözen oyunculara ihtiyacı var. Geçen yılki Trabzonspor, bu Kopenhag'ı perişan ederdi.
İkinci yarıya Kopenhag hızlı başladı. Kabus gibi dakikalar izledik. Maç elden gidiyor, sahada reaksiyon veren yok. Abdülkadir Ömür - Trezeguet değişikliği ise daha erken olabilirdi. Tam kötü oynadığımız anlarda Cornelius akıllara zarar bir gol kaçırdı. Kopenhag'ın setlerini aşmayı bir türlü başaramayınca, rakibin öz güveni daha da arttı.
Dün futbol adına bütün doğruları çöpe attık. Yana, geriye oynama rekoru kırdık. Hal böyle olunca tarihi fırsatı kaçırdı Trabzonspor. Sanki Kopenhag sahada 15 kişi de biz 8 kişiymiş gibi bir maç oldu. Sahada sinen ve sorumluluk almayan oyuncular vardı. Kopenhag hocası Jesus Thorup da kenardan sahadaki futbolcuları kadar savaştı.
YUNUS EMRE SEL - ÖZ ELEŞTİRİ ZAMANI
Trabzonspor rotasyonu düzgün ayarlayamadığı için ligde de yara aldığı bir süreçten geçti. Saha dışında kağıt üstünde karşılaşma sonrası konuşmalarında olduğunu sandığı, iddia ettiği şeylerin gerçekte öyle olmadığını, yani var sandığı şeylerin aslında yok olduğunu gördü. Ama en acısı da Şampiyonlar ligi hayalinin bu sezon özelinde yok olması oldu.
Trabzonspor'un gerçekçi bir baskısı yoktu, nedense ilk maç sonunda "var" sanıyordu. Trabzonspor'un rakibi zorlayacak süreklilikte bir temposu yoktu. Var sanıyordu. Trabzonspor'un rakibin ön alan baskısına karşı üretebildiği bir çözüm yoktu, var sanıyordu.
Bu yokların var sanıldığı ortamda gerçeklerle yüzleşmek için en temel ihtiyaç öz eleştiri. Trabzonspor'un 180 dakika boyunca gerçekçi hiçbir üretimi ve yaklaşımı yoktu. Halbuki ilk maç pek çok konuda fikir verebilirdi, ama nedense Trabzonspor cephesi bu fikirlere ihtiyacı yok sanıyordu.
Trabzonspor geçen sezon kendini yeniden var etmesini bilirken aklı başında, ayakları yere sağlam basan, kolektif bir takımdı her şeyiyle. Kulübesinden tribününe kadar. Şehrin ve kulübün kaybettiği sanılan, artık yok olduğu sanılan şeylerin varlıklarını yeniden göstermesiyle "Buradayım" demişti Trabzonspor.
Şimdi yeniden var olma zamanı. Aklı, eleştiriyi, kendinden başkasını yok saymadan… Bordo-mavili takım bundan sonraki süreçte Avrupa Ligi'nde taraftarını mutlu etmek için çalışmalı.
