YUNUS EMRE SEL - ZEMİN BOZDU
Oynanacak mı, oynanmayacak mı? Oynanmalı mı, oynanmamalı mı? Temizlenir mi, temizlenmez mi? Sorular vardı maçtan önce. Cevabını o an itibarıyla kimsenin bilmediği sorular. Belli ki doğru planlanamamıştı bu hafta sonu için fikstür.
Her iki takım oyuncuları da bu soruların rehaveti ve konsantrasyon dağınıklığıyla gayretsiz ve donuktular. Rize ev sahibi olmanın avantajını saha dışı argümanlarla, sadece işine gelen yerleri küreyen traktör gibi mesela, lehine çevirmeye çalışıyordu. Fakat Trabzonspor kendi traktörünü, buldozerini mi demeliyim, yanında getirmişti: Siopis...
Oyunun kısırlığı, "Ben bireysel hataların skoru belirleyeceği bir maçım" diye anons geçiyordu adeta. Trabzonspor, zamanla ince ince yağmaya dönen kar taneleri arasından iki inceci oyuncunun dokunuşlarıyla skoru lehine çevirirken kimse aslında tam olarak ne olduğunu anlamamıştı. Djaniny'den ve Abdülkadir'den başka...
Trabzonspor'un golünden sonra baskılarını artıran Rizespor, penaltıyı Pohjanpalo'yla gole çevirdikten sonra öz güven buldu. Temposunu artırıp Trabzonspor kalesine daha sık gelmeye başlayan Rize, ikinci kez penaltı kazandı. Pohjanpalo, topu aynı yerden ağlara gönderdi.
Üst üste gelen iki golden sonra Trabzonspor değişikliklerle maçı dengelemeye çalıştı, golü de Djaniny ile bulup eşitliği sağladı. Zeminin Trabzonspor'un alışıldık oyununu oynamasına müsaade etmediği gibi Rize, sezon başından beri Trabzon'un kanayan yarası olan sol kanadı tabiri caizse çökertti.
Uzatmalarda Erce pozisyonu sezmekte geç kalınca hakem üçüncü kez penaltı noktasını gösterdi. Pohpanjalo, topu aynı yerden bir kez daha ağlara gönderirken Trabzonspor ligdeki ikinci mağlubiyetini alıyordu.
Trabzonspor adına kaybedilen üç puanın yanı sıra, "Acabalar" barındıran oyuncuların çokluğu bir kez daha göründü.
REHA KAPSAL - TERCİH!
Trabzonspor ağır favoriydi. Bunun en büyük nedeni topa sahip olduğundaki hücum gücünün kalitesiydi. Süper Lig'de neredeyse her maça 1-0 önde başlıyordu. Sezon boyunca da rakiplerine bu tehdidi hissettirdi.
Düşme potasında yer alan, bir türlü istenileni veremeyen Rizespor'a karşı da maçın çok kolay geçeceği öngörülüyordu. Ama bunu bozan en büyük etken hava ve saha şartları oldu. Bu ortam Trabzonspor gibi top ayağındayken rakibe baskı yapan, hücum hattında teknik becerileriyle rakiplerin dengesini bozan oyuncuları olumsuz etkiledi.
Kaliteleriyle rakibin dengesini bozan oyuncular için böyle zeminde istedikleri hareketleri koordine yapmak kolay değildi. Nitekim maç boyunca da fazlasıyla hissettiler.
Abdullah Avcı'yı yanılgıya düşüren Göztepe maçı oldu. O karşılaşma git-gelli çok hızlı oyun, bol aksiyon, şiddetli koşular ve sprinter oyuncuların öne çıktığı bir mücadele olmuştu. Cornelius, Bakasetas gibi oyuncular o yüksek eforlu oyun içinde istenilen performansı sergileyememişti.
Ama driplingin yapılamadığı, daha çok rakip yarı alana yerleşip oynanacağı bir zeminde mutlak Cornelius gibi bir bağlantı oyuncusu ile Bakasetas gibi duran topları iyi kullanan birine ihtiyaç vardı. Çünkü olumsuz hava şartlarının yarattığı ortam, topu tutacak, takımın sete yerleşmesini sağlayacak oyuncuları çağırıyordu.
Avcı'nın 11 tercihinin Göztepe maçıyla eşdeğer olmaması gerekirdi. Apayrı iki rakip, ayrı top oynayan, ayrı oyuncu özellikleri olan iki takım vardı. Daha güçlü, yere sağlam basan, ikili mücadelelerde rakibi bozacak, işler kötü gittiğinde bireysel olarak farkını hissettirecek oyuncular tercih edilmeliydi.
Tabii ki futbolda şunu unutmamak gerekir: Her tercih bireylerden vazgeçmektir.
Saha içindeki bu işlemi Avcı maçtan önce kurgulamalıydı. Trabzonspor şu ana kadar ligde başarılı bir performans sergiledi. Şampiyonluk yolculuğunda tabii ki sıkıntılar olacaktır. Bordo-mavililer, moral ve motivasyonlarını bozmadan, taraftarının da desteğiyle bu sıkıntıları atlatır.
Sezon başından beri ligde fark yaratan, çok çalışıp emek harcayan Trabzonspor lig liderliğini fazlasıyla hak etmiştir.
