Spor yazarları Yeni Malatyaspor-Trabzonspor maçını değerlendirdi

REHA KAPSAL Son haftaların formda takımı Trabzonspor, Y.Malatyaspor deplasmanında yalnız rakibi de değil tarlayı andıran kötü zeminle de mücadele etti. Zirvede hedef belirlemek adına önemli bir maça çıkan bordo-mavililer'de, ayağında top yapmak böyle zeminlerde kolay değildir. Oyun oynamak isteyen takım bir de iki şeyle uğraşmak zorunda kalır; hem zemin hem re rakip. Y.Malatyaspor özellikle yediği gole kadar genelde tek şeyle uğraştı. O da rakibini bozmaya. Bu tabii ki böyle bir zeminde oynamakta, hücum yapmakta olan bir takım için dezavantaj. Daha Y.Malatyaspor için de avantajlı bir durum saha içinde oluşur. Bordo-mavililer'in bir de buna Djaniny ve Ekuban'ın hem dağınık ve bireysel şahsi görüntüsü, orta sahanın da özellikle maçın 0-0'lık bölümünde Baker ve Berat'ın yeri geldiğinde bir tanesinin hücuma daha fazla destek vermesi gerekir. Tabii ki böyle maçları özellikle bir haftada üç tane maç oynandığında sonuncu oynadığınız o haftanın maçı; fiziksel olarak yorgunluk da yaratabilir. Buna rağmen saha içinde hem rakibiyle, hem zeminiyle iyi mücadele etti. Saha içinde maçın uzatma anlarında Marlon'un rakibiyle girdiği ikili mücadelelerden sonra orta sahada basit gibi görünen bir taç atışını bile kazanması ve rakibine çarptırıp çıkmasından sonraki vücut dili, takımı oyuncuların ne kadar benimsediği; saha içindeki yüksek odaklanmalarının ve maçı kazanmak istemelerinin çok güzel bir örneğiydi. Marlon bir de bu sene daha yeni sezon başı takıma katılan bir oyuncuydu. Demek ki takım halinde, o hedef birlikteliğini benimsediklerinin göstergesiydi. Uğurcan'ın son haftalardaki başarılı performansı Trabzonspor'un zirve yarışında en büyük kozu. Maçı Bakasetas ve Nwakaeme'nin attığı gollerle kazanmasını bilen bordo-mavililer, böylesine kötü zemin ve maçın berabere gittiği anlarda, topu rakibe bırakıp, takım savunması yapan Y.Malatyaspor'u açmak, skoru yakalayıp öne geçtikten sonra da maçı kazanmak için anahtar, çilingir bunlar yetmezdi. Bir 'Koçbaşı' lazımdı. Bunu da devre arası doğru bir şekilde transfer edilen Bakasetas, yerine getirdi. NECMİ PEREKLİ Öncelikle şu futbol yorumcularının ve oyuncularının maçtaki hata veya kusurları dile getirip sahanın zeminine bağlamasına bir türlü anlam veremiyorum. Evet elbette iyi ve düzgün bir zeminde iyi futbol oynanır lakin her iki takımın da aynı zeminde top oynadığını biri galip gelirken mağlup olanın mazereti zemine mal etmesi bence çok saçma. Ne yaparsınız ki bizim bu neslin uşaklarının meseleye bakışı böyle. Şimdi oynanan futbolun kalitesine göz atalım. Trabzonspor, Malatyaspor maçından sonra ligde üst üste beşinci galibiyetine ulaşmış oldu. Bu galibiyete ikinci yarıda oynanan olumlu ve uyumlu futbolu ile ulaştı.İlk yarıda ne yazık ki gol olmadığı gibi pozisyon ve oyun kalitesi itibarı ile galibiyete ulaşmak adına önemli bir atılım da göremedik. Yukarıda dediğimiz gibi galibiyet 2. yarının performansı ile geldi. Bu performansın en önemli faktörü Nwakaeme ve Ekuban'ın çizgilerde topları karşılamasıydı. Bu hücum sayı ve gücünün artmasını sağlamıştır. Ama umutmayalım ki Malatyaspor kadrosunda Adem Büyük ve Umut Bulut gibi başarılı futbol hayatlarının sonunu sürdüren iki oyuncu ile geride Semih gibi ağır ve hantal bir savunma oyuncusunun varlığı ile zaten Malatyaspor, Trabzonspor'a karşı bundan fazla dayanamazdı. Malatyaspor ayakta ancak Zeki Yavru ve Issam Chebake'ın gayretleri ile ayakta durmaya çalıştı. Trabzonspor yine galibiyete Nwakaeme, Ekuban ve Bakasetas ile ulaşmaya çalıştı. Diğer taraftan savunma ve orta saha özellikle 2. yarıda daha bir organize görünerek, ofans bloğuna yeterli ve gerekli desteği de sağlayabildi. Uğurcan'a gelince son dakikalarda çok net bir iki pozisyonda klasını göstererek her zaman olduğu gibi yine takımının galibiyetinde en önemli rolü oynayan oyuncu oldu. Bu galibiyetten sonra şunu iyice belirtmek isterim ki bordo-mavili oyuncular 'artık biz bu işi götürürüz' gibi bir kendine aşırı güven havalarına girmemelidir. İyi performansı 90 dakikaya yaymanın yollarını aramalı.