Sen Fabri’sin Messi değil!

Önce rezaleti anlatarak başlatalım...
Üstlerindeki Beşiktaş tribünlerinden bomba, dikkat edin çatapat falan değil bomba atıldığını iddia eden bir grup Fransız holigan bizimkilerin bulunduğu tribüne nereden buldukları muamma olan demir çubuklarla saldırmalarına rağmen dayak yiyince çareyi sahaya dalmakta buldular.
Bu rezalet İstanbul'da yaşansa UEFA anında maçı erteler ve en iyi ihtimalle tarafsız sahaya alırdı.
Yapan Fransız, rakip de Türk olunca üç maymunu oynadılar... Rezalet... Vallahi rezalet, billahi rezalet Zor maça çok iyi başladık, iki pozisyonu kaçırırken rakibe de iki şans verdik sonra Talisca'nın asisti ve Babel'in harika vuruşuyla öne geçtik. Devreyi böyle kapattık ve ikinci yarının başındaki baskıyı da iyi karşıladık.
Aksayan Mitroviç ve yorulan Oğuzhan'ın yerine Tolgay-Necip ikilisinin sahaya sürülmesi doğru tercihlerdi.
Lyon'un risk aldığı dakikalarda bildiğimiz Beşiktaş ikinci golü atmayı hedefler ve atardı. Bu kez hedef skoru korumaktı ikinci golü atmak değil. Hep söylediğimiz gibi bu Beşiktaş'ın bildiği bir oyun tarzı değil.

Tur anahtarı elimizde
Her neyse, her şeye rağmen işler bizim adımıza son derece iyi giderken ne olduysa son dakikalarda oldu, önce basit bir gol yedik ardından bir tane de Fabri hediye etti.
Kardeşim aldın topu, rakipten kurtardın vursana taca ne diye üç kişiyi geçmeye çalışıyorsun, anladık ayakların iyi de bir Messi değilsin hani...
Yazık herkesin UEFA Kupası'nın favorisi olarak gördüğü Lyon'u gol yemeden mağlup etmek varken bu düzeyde bir müsabakaya yakışmayacak goller yiyerek mağlup olduk.
'Tur için avantajlı bir skor mu bu' derseniz evet öyle. Ancak bu turları geçmek 90 dakika boyunca çok iyi motive olmakla mümkün olabilir. Maç içinde iki dakika hava boşluğuna düşerseniz iki gol yersiniz. Şekilde görüldüğü gibi.
Maçın en iyileri Marcelo, Atiba, Oğuzhan ve yalnız kalmasına rağmen çok direnen Gökhan Gönül'dü. Rövanşta Marcello'nun olmayışı büyük dezavantaj. Yine de tur anahtarı bizim elimizde.
Yeter ki gücümüzü sahaya yansıtalım...