Bireysel farklılık

İki takımın oyuncu özelliklerine baktığımızda, hızlı ve direkt hücum yapan futbolculardan kurulu. Bu da maçı, yüksek tempoya çıkardı.
G.Saray, seyircisinin de yarattığı güçlü atmosferle, oyuna ön alan baskısıyla başladı. G.Saray'ın ilk 20 dakikada yarattığı pozisyonlar gibi rakibine verdiği pozisyonlar da vardı. Zaten oyun geneline de baktığımızda; G.Saray'ın geçen sezonlarda oyun içinde gelgit yaşayan, hem pozisyon bulan hem rakibe pozisyon veren görüntüsüyle, bir takım dengesinden bahsedemeyeceğimiz gerçeği de var. Galatasaray'ın galipken, rakip 10 kişiyken defansa gömülmesi, en büyük yanlıştı.
Nitekim Sivas, 10 kişi, 2 gol buldu.
***
G.Saray'da özellikle Andone ve Ömer gecenin en iyilerindendi.
Andone yalnız 2 gol atmadı, ön alan baskısını da başlatan oyuncuydu.
Falcao tartışmasız çok önemli bir golcü. Yalnız G.Saray direkt hücum yapıyor. Topla bu kadar hızlı çıkan bir takıma da Andone gibi bir oyuncu daha uygun gibi görünüyor.
G.Saray'ın Gomis'li şampiyon olduğu sene de direkt hücum yapan görüntüsü vardı. Gomis'ten sonra oynayan Eren, Diagne ve Falcao; üçü de farklı profildeydi. Andone'nin farkı ve katkısı; Gomis gibi hızlı ve direkt kaleye gidip, golü düşünmesi.
Ömer de yetenekleri kısıtlı ama saha içinde maksimumu veriyor.
Hırslı ve azimli, ikili mücadelelerde rakibini de ısıran bir görüntüsü var.
Galatasaray'ın orta sahası, son yıllarda salon adamları gibiydi. İkili mücadeleye Donk'un harici de giren yoktu. Ömer'le hem topu hızlı öne taşıyor, hem de orta sahaya da dinamizm getirip fark yaratıyor.
Galatasaray geçtiğimiz sezonlar gibi bireysel oyuncu kalitesiyle skor almaya devam ediyor.