Yorgun Kartal

Beşiktaş, kendisi gibi iyi futbol oynayan takımlar karşısında zorlanıyor, bu doğaldır. Ancak, izleyiciler futboldan keyif alıyor.
Beşiktaş'ın iyi tarafı; deplasmanda da iyi oynaması, kabuğuna çekilmemesi, performansında düşüş göstermemesi, futbolcuların özverili oynaması. 2-1'le liderliğini koruduğu Konya'da iyi oynayamadı, çünkü çok yorgundu.
Özverili oyunla özgüvenleri artan futbolcular rakibi baskı altında tutmakta zorlanmıyor.
Beşiktaş'ın en büyük rakibi, sakatlıklar!
Bu sıkıntılara karşın siyahbeyazlı takım, gol pozisyonlarına rahat girebilmekte.
Beşiktaş'ın sıkıntı yaşamadığı bölgesi; forvet hattı. Demba Ba, Mustafa Pektemek'in yokluğunda Cenk Tosun, Gökhan Töre'nin yokluğunda Kerim Frei "Biz varız!" diyerek açık kapatıyorlar.

Sistem, saat gibi işliyor
Şu gerçeğin altını çizmeliyiz ki, Beşiktaş, büyük kozlarının yokluğunu yaşamasa, yorulmasa daha iyi oynar, rakipleriyle puan farkını açar! Çünkü Beşiktaş'ın, oturmuş ve saat gibi çalışan iyi bir sistemi var. Üst üste yaşanan sakatlıklar, bir takımın oyun temposunu düşürür, yorgunluk maç kazanımında zorluk yaşatabilir.
İşte bu durumlarda keyifli futbol aranmaz, şartlar ne olursa olsun kazanmak istenir.
Beşiktaş, büyük kulüp tecrübesiyle bunu yapabilmekte. Gökhan Töre, Beşiktaş'ın tecrübeli ve önemli futbolcularından biri. Ne var ki; kendinden beklenen ve sahaya yansıtması gereken performansı zaman zaman gösteremiyor. Nedeni ise topla diripling yapmayı ve rakip eksiltmeyi sevmesi! Oysa, elverişli durumdaki gol atabilecek arkadaşına asist yapsa hem Beşiktaş, hem kendi kazanacak.
Töre, bu yanlış alışkanlığını terketmeli!
Beşiktaşlı futbolcular kendi yetenek ve kapasitelerinin bilincindeler. Bu bilinçle oynarlarsa Beşiktaş, şampiyonluk yarışından kopmaz, tersine ipi göğüsleyecek en büyük aday konumuna gelir!
Çünkü bir kez daha vurgulayalım; Demba Ba, Sosa, Cenk Tosun, Gökhan Töre, Mustafa Pektemek, Kerim Frei, Olcay, Oğuzhan gibi hücumbotları başka takımlarda göremiyoruz!
Bu hücumbotlarla Beşiktaş, hedefi vuramazsa yazık olur!