Pisi pisine

Trabzonspor kendi sahasında Varşova ile oynadığı Avrupa Ligi maçını ne yazık ki tam anlamı ile "Birinci devre yok, 2. devre var" şeklinde yorumlayabiliriz.
İlk yarı sahada adeta kayıpları oynadı.
Rakip takım tam anlamı ile birinci yarıda sahasına hapsettiği bordo-mavili takımı.
Attığı bir golün üzerine yatarak umutlarını kendi sahasında oynayacağı maçlara bıraktı.
Kolektif futbol oynuyorlar. Geçen yılki Legia'dan çok farklılar. Bilerek, görerek bir sisteme bağlı olarak oyun düzenini kurmuşlar.
Bordo-mavililerin ilk yarıda savunma zaafına artı olarak forvette Cardozo'nun da yalnız kalması ve bu sebepten dolayı ofansif anlamda etkisiz oluşu Trabzonspor'un pozisyon bulmasını zorlaştırdı.
Ancak ikinci yarı ne oldu oldu ise Trabzonspor sahayı rakibine dar etti.
Sağlı sollu ataklarla konuk takımı kendi alanından çıkartmadı.
Bunun bence en önemli sebebi her iki bek oyuncusunun da forvete verdiği destek, kanatlardan götürdüğü toplardı.
Buna Yatabare'nin oyuna girmesi ile Cardozo ile ileride çift santrfor olarak oynaması gerçekten takımın rakibi karşısında bariz üstünlük sağlamasını sağlamıştı.
Cardozo, Mehmet, Musa, oyuna sonradan giren Yatabare ile direkten dönen o top yok mu? Bir türlü talihini yenip hiç olmazsa rakibinden bir puanını alamadı.
Bu mağlubiyete rağmen şunu net ve gerçek olarak ifade etmeliyiz ki bordomavililer, ikinci yarıdaki tertip ve oyunu ile biraz sabırlı olunduğu taktirde hem ligde hem de UEFA statüsünde çok iyi işler başaracağı kanaatindeyim.
Tabii birden bire bu denli yeni ve tamamen değişik tertip ve kadro ile oynadığı için bu denli tökezlemelere uğraması normal karşılanmalıdır.
Trabzon için "gelecekte umut var" diyebiliriz.
Halilhodzic'in "2-3 ay sabretmemiz gerekir " telkinini hatırlayarak sabır göstermek gerekiyor. Önemli olan bu maçtan dersler çıkarıp önümüze bakmaktır.