Gerçek suçlular!

Yabancı futbolcular yerli gençlerimizin yarınlarından toplanan haraçtır. O haracı verenler de utansın alanlar da!
Arkadaşı Kerem'e kafa atan Marcao gibi insanlık düşmanlarına değer verenler şimdi hesap versinler. Çünkü ekilen tohumlar meyvesini verdi!
Geçen yıl hazırlık maçında Halil Dervişoğlu'nu tokatlayan Marcao görüntülerini saklayanlar kimdi?
Takım arkadaşı Riera'yı soyunma odasında döven Melo'ya sahip çıkan kimdi? Takvim Gazetesi muhabirine gece kulübünde saldırıp fotoğraf makinesine el koyan bar kabadayısı Lemina'ya arka çıkanlar kimdi?
Kerem'e kafa atan Marcao olabilir ama böyle bir zorbanın arkasında duranlardır atılan kafanın gerçek sahipleri.
Çirkinlikleri gizleyenler suç delillerini temizleyenlerdir.
O yüzden Marcao'yu kovmasınlar hatta kendisinden özür dilesinler.
"Sen bize lazımsın" diye.
Elde edilen kanıtların kötülerin lehine işletildiği bir düzene bu yakışır!
Ne utançtır ki mafya ruhu futbolun özünde mevcut bir kudrettir, medyanın bir kısmı da bu kudrete uşaklık etmenin gururunu yaşamaktadır.
***
Futbola gelirsek, Adana'da sistemi orta alandaki yetenekli oyuncu bolluğuna bırakan, Pereira'nın ilk yarıda beraberliği hayal ederken ikinci yarıda galibiyeti keşfetmesi talihli bir kazanç sayılabilir.
Ama Fenerbahçe'nin ilginç yapısı birkaç maç sonra ortaya çıkacaktır ve bu yapıda çok işlevli bir takım görme ihtimalimiz yüksektir.
Çünkü Adana Demirspor'un ilk çeyrekteki ritmi sezonun ilk maçı için ender görülen bir başlangıçtı.
Ama sonraki dakikalarda Fenerbahçe'nin maçı kendi alanında kabullenmekle yenilgiyi kabullenmemek arasındaki sadakatini hissettim.
"Bu takım yenilmez" dedim.
Rakibi bu kadar baskılı oynamaya teşvik eden Fenerbahçe'nin orta alanındaki solak yıldızlardı. Mesut Özil sahadaki en cılız adam olarak ve kaçak dövüşürken, İrfan Can'ın ikinci devre soyunduğu rolü "uyanış" olarak değerlendirdim.
Fenerbahçe'nin sol yanı rakibe yollar döşerken, Szalai ve Tisserand ikişer kişilik oynarken, "Fenerbahçe, Pelkas ve Valencia ile tamamlanacak bir takım" dedim.
Bu notumu bir kenara yazın.
Fenerbahçe, İstanbul'daki maçlarını farklı kazanır.
Peki ya İstanbul dışı?
Onun anahtarını da Pereira bulsun!
***
Beşiktaş geçen sezondan daha diri bir takım olmuş, yeni transferlerle Şampiyonlar Ligi'nde de farklı şeyler yapabilir.
39 yaşındaki Atiba'ya bakıyorum da 20 yaşındaki bir delikanlı Beşiktaş'a yeni transfer olmuş gibi.
Atiba'nın alnından dökülen ter onun meslek onurunun özeti.
Beşiktaş'ın ruhuna bu kadar yakışan bir yabancıyı çok az gördük.
Futbola anlam yükleyen böyle adamları okunması gereken kitap gibi gençlerin önüne koyarken, "Atiba'nın elini öpüp alnınıza koyun" notunu da iliştiririz. Varsın takım arkadaşına kafa atanların elini öpenler bol olsun!
***
Trabzonspor'un Malatya'daki gollü galibiyetine bakarken eski zaman yazlık sinema anonslarını hatırladım.
"Koşun. Harika bir film gelmiş!" Yönetmen Abdullah Avcı.
Başrollerde Hamsik, Gervinho, Bakasetas, Nwakeme, Djainy.
Trabzonspor sezonun en renkli takımı olmaya da şampiyon olmaya da aday. Geçen yıl başlayan yapılanmanın önü açık. Bizler sadece skora değil dekora da bakıyoruz. Bizler Abdullah Avcı gibi teknik adamların futbola ve insan kalitesine kattığı değerlere gözümüzü de açıyoruz gönlümüzü de.