Bu sefer haksızlık

Giuliano'nun ilk 11'de olmaması ilk şaşkınlıktı benim için. Trabzon ile oynadığı son 11 maçın ilk 45 dakikalarında hiç yememiş, toplamda da 2 gol yemiş bir takım için Topal-Josef ile çıkmak "işi önce garantiye alayım" düşüncesi vardı.Saracoglu ise belki de uzun bir aradan beri ilk kez bu kadar dolu ve coşkulu idi.
Ersun hoca, Fenerbahçe'nin " topu öne kullanma becerisi düşük" stoper ve ön liberolarına kısa bir süre de olsa ön alanda baskı uygulatıyordu. Taçtan dönen topun savunma arkasına atılması ile gol yemek , herhalde Kocaman'ın en son düşüneceği senaryo idi.
Son 3 resmi maçında, hep kalesine atılan ilk şutta golü yiyen ve yenik duruma düşen özelliği F.Bahçe'yi zihnen yoruyordu.
İsmail'in müsait durumda kalecinin ellerine attığı ortaların , geç atılan pasların, hırslı ama dikine oynanamayan oyunun bir nedeni de buydu. Trabzon'un ileri gitmeye niyeti yoktu. Burak da çıkınca iyice zorlaştı. F.Bahçe, Valbuena'yı sahanın her yerinde dolaştırıyor,bu sayede pozisyon da buluyordu.
Futbolun adaleti ilk yarıda hiçbirşey yapmayan Trabzon'un galibiyetine , Alper'in buram buram bireysel yetenek kokan golüyle dur diyordu.

Maçın hayaleti Persie
İlk yarı Trabzonspor, bir Ersun Yanal takımına yakışmayacak kadar silik oynuyordu Burak'sızlık etkendi ama bu kadar pasif olmalarının medeni Fenerbahçe'nin üretime yaramayan baskısı idi.
Maçın hayaleti Robin van Persie yerine Giuliano ile başladı Kocaman ikinci yarıya...
4-6-0 gibi oynuyordu Fenerbahçe.
Takım iyi giderken Volkan Demirel yine bir çuval inciri berbat ediyordu. Soldado- Roman ile tek ön liberoya döndü takım, Topal'ı stopere atarak. Yusuf-Onazi ile karşı hamle geldi Trabzon'dan.
Fenerbahçe'nin balansını bozmuştu ama yenen kötü gol. Giuliano, tek ve basit top oynuyor ama 1-2 ince pas henüz fark koyamıyordu. Duran toplar dışında formül gözükmüyorsa ve penaltı da ondan sonra oldu.
Yine de Fenerbahçe'nin maç boyu faul yapmaktan başka bir silah kullanmayan Trabzon'la beraberliği , en azından mücadelesi açısından maçın yine de hakkı değildi.