Ey, Haya namında bir hissin vücudundan bile, Pek haberdar olmayan, yüzsüz, hayasız! Bak hele! Arkasından takla attın deni (alçakça) bir şöhretin; Düştü takken, çıktı cascavalak o kel mahiyetin! NOT: Bana bu dörtlük de nereden çıktı, kimin için yazıyorsun diye boş yere sormayın... Eşref'in dediği gibi böyle muhteşem dizeler, numarasız gözlük gibidir, bütün hayasızlara uyar...
