Tayland'ta kutlama Ligin bitmesiyle bizim için sıkıntılı günler başlar. Hafta sonu oynanan maçlar her zaman taze kandır. İşte böyle günlere yeni başlamışken oturduğum sitede çok sevdiğim Fikri Arkan nam- ı diğer avizeci Fikri, baskıyla hem beni hem de komşum Ali Sami Alkış'ı zorla yemeğe götürdü. Yemek yediğimiz yer Dragos'a yakın Hava Kuvvetleri'nin süper gazinosuydu. Tabii gazino derken içindeki kafeterya, VIP salonları ve yüzme havuzunu da yazmadan geçemeyeceğim. Her şeyin çok muhteşem olduğu böyle bir gazinoda meğerse Dostlar Musiki Cemiyeti'nin yemeği varmış. Bizim avizeci Fikri de assolist olarak orada şarkı söylüyor. Bu topluluğun koro şefliğini ise gerçek bir müzik adamı olan Adnan Mungan yapıyor. Çok nezih insanların bir araya geldiği bu yemekte Ali Sami yanımda oturuyordu. Biraz ötesinde de orada bir kişi vardı, yemek yiyorlardı. Oldukça saygılı ve kibar masa komşumuz bana döndü dedi ki:
Pattaya'da tur attılar İsmet Bey, ben hasta bir Beşiktaşlıyım. Ama Galatasaray'ın şampiyonluğunu nasıl öğrendiğimi size de anlatmak isterim. Şampiyonluk gecesinde ben Tayland'ın Bodrum gibi lüks bir tatil beldesinde yani Pattaya'da dostlarımla yemek yiyorduk. Tabii hepimizin merakı kimin şampiyon olduğuydu. Böyle bir yemekte birden bire kulaklarımıza 'Cimbom şampiyon' diye bir ses gelmeye başladı. Dışarı çıktık bir de ne görelim ellerinde ufak bir Galatasaray bayrağı olan yirmiye yakın Taylandlı, 'Cimbom şampiyon' sözleriyle Pattaya'da tur atıyorlardı. Gurur verici bir olaydı." Bu sözleri bana söyleyen adam büyük bir inşaat şirketinin başındaki genel müdürdü. Adı da; M. Salih Çalışır. Telefonu bende mevcut. İnanmayan, merak edenler olursa beni arasınlar, kendisinin telefonunu veririm, açıp sorarlar. Ben bu yazıyı niye yazdım biliyor musunuz? Galatasaray, UEFA Kupası'nı ve Süper Kupa'yı kazandığı günlerde dünyanın her tarafından böyle olaylar, böyle haberler yığınla geliyordu. Çin'den Amerika'ya kadar her tarafta bir Galatasaray sempatisi başlamıştı. Oldukça da kalabalık bir Galatasaraylı topluluğu oluşmuştu. O günden bugüne para verseniz Galatasaray'ı bu kadar kötü hallere düşürecek insan bulunmazdı. Bugün Galatasaray borç içinde, icralarla uğraşan, transfer dahi yapamayacak dahi güçte olan bir takım haline geldi. İnsanın üzüldüğü de bu.
TMSF bu kez el koyabilir Ben Galatasaray'ın Süper Kupa'yı kazandığının ertesi yıl gene Monaco'ya gitmiştim. İki yabancı takımın Süper Kupa finalini seyredecektim. Monaco'nun en lüks otelinde açılan basın bürosuna girdiğimde şaşırıp kaldım. Duvarda tavandan yerlere kadar en az 5-6 tane resim salonu süslemişti. Kiminde Hakan Şükür, kiminde Hagi, kiminde G.Saray'ın maçları yer alıyordu. Ama bugün bırakın o salonu oraya giden bir Galatasaray dahi görmek mümkün değil. Polat'a çok iş düşüyor. O Galatasaray'ı nasıl geri getirecek bilmiyorum. Ama böyle giderlerse o günlerde Galatasaray'ı alamayan TMSF önümüzdeki yıllarda hiç kimseyi dinlemeden kulübe el koyar, olur biter! Bugün Galatasaray'da transfer için ya da hoca için nasıl bir çalışma yapılıyor bilinmiyor. Gizliden gizliye her yapılan hareketin sonu hep hüsranla bitiyor. Umarım iyi bir hoca bulurlar. Bize de yazacak yazılar kalmaz.
