İnsanlar, zaman ve Roberto Carlos Ne güzel zamanlarımız vardı bizim. Ağzımızı bir çeşmeye dayayıp, toprak çanaklardan güneşi içtiğimiz yıllar. Bir koşuda her şeyi halleden masumiyetin en yalın hali. Taş kaleler, "6'da haftaym, 12'de biter!"
***
Roberto Carlos'un içimizden biri olduğunu belgeleyen reklam filmini izledim. Geçmiş zaman siluetlerinde arkadaşlığın resmini gördüm sanki. Ayakları dört çeker. Giderek daralan kapıların sihirli anahtarı. "Niye bu kadar geciktin?" diye söylendim, kendi kendime. Beni yeniden eski zamanlara taşıdığı için belki. Çünkü sadece reklam filminde değil, maça çıkarken kameralara yansıyan gözlerine de bakıyorum Carlos'un. Onun formasının yakasında kürk yok. Sokak çocuklarıyla şölene oturur. Yaşlı kadının koluna girer, "Buyur annecim" der, "Gideceğin yere bırakayım." Yetenekli olmak, farklı davranmayı gerektirmez, insan olanın kitabında.
***
Düşündüm de, bu kadar parası, şöhreti ve tüm dünyada "tırnak içine" alınan ismi olan birinin, bu kadar alçakgönüllü olmasının sırrı da bu işte. "İnsan olmak!" Kültürüne bu kadar yabancı olduğu bir şehre, bu kadar tanıdık olmak, onun ruhunun zenginliği. Bizdeki ikiyüzlü kralları düşünün bir de... Çocuklarımızı nasıl zehirlediklerini, toplumu nasıl kamplara böldüklerini.
***
Roberto Carlos'un muhteşem futbolculuğunda bile, yeteneklerini sadece kendisi için kullanmayan bir özelliği var. Her daim, "Boyundan büyük işlere" soyunması bu yüzden. Ayrıca onun boyunun neden kısa olduğunu düşündünüz mü hiç? Onun ne ruhunda, ne bedeninde, insanlara yüksekten bakmak diye bir şey yok! Allah'ın özel kullarında, her şeyin bir sebebi var. Gördüğünüz gibi...
***
Bazı şarkılar vardır, bir kere dinlediğiniz zaman unutamazsınız. "Samanyolu" gibi, "Hatırla Sevgili..." gibi Roberto Carlos da öyle... Bir kere izlediyseniz, bir daha vazgeçemezsiniz. O yüzden rüya oscarlarını Roberto Carlos'a verir çocuklar. Seyrine yetişmekte zorluk çekseler de...
***
Carlos'un hızının bile, zamana karşı koyamadığı bir dünyada yaşıyoruz artık. Bir saniyede banka hizmetleri görülebilir. Parmak bastıkları düğmelerle, saniyede hesabımızı görebilir dünyanın kralları. Ama insan olmanın ruhunu hissedenlere, bir ömür yetmez!
***
Kaybettiğimiz zamana borcumuzu öderken... Şimdiki zamanın güzelliklerini gözümüz gibi kollamayı da bilmeliyiz. Ayrıca güzelliklere yazılacak mektuplarınız varsa... Hazır Roberto Carlos buralardayken yazın, 40 dakika sonra göndereceğiniz kişinin elindedir. Sakın ola "elektronik postayı" çözüm olarak göstermeyin bana. Siz elle yazılmış bir mektubu okudunuz mu hiç?
Servisi
