Tam rezalet Maçtan önce favorim F.Bahçe idi. Ama birçok arkadaşım 'F.Bahçe'nin şampiyon olduğunu bu nedenle bu maça fazla asılmayacağını' düşünüyordu. F.Bahçeli futbolcuların şampiyonluğu kutlamaları, dansöz oynatmaları, G.Saray açısından bu maçın daha da kolay olacağını herkesin aklına düşürmüştü. Bu düşünceye sahip olan insanların futbolun ruhunu bilmedikleri için, daha önce top oynamadıkları için maçın F.Bahçe açısından bu sezon oynanmış en önemli maç olduğunun farkına varamamalarını normal karşılıyorum. Şampiyon takım 'alkışlansın mı, alkışlanmasın mı' tartışmalarıyla bir hafta geçti. Şiddetin hiçbir faydasının olmayacağını, tam aksi, rakip takım oyuncularını motive edeceğini birçok G.Saraylı maçtan önce bilmiyordu. Merak ediyorum, acaba maçtan sonra öğrendiler mi? Son yıllarda oynanan en utanç duyduğum maç oldu.
Ümidimi yitirdim Su şişelerinin ve koltukların sahaya atılmasını, zeminin futbol oynamaya elverişsiz hale getirilmesini bırakın F.Bahçeli futbolcular, G.Saraylılar bile hak etmemişti. Bu ortamı hazırlayan muhakkak birileri var. Onlar kendilerini biliyorlar. O insanlar, sahaya bu maddeleri atan tribünler gibi Türk futboluna ihanet ettiler. Avrupa'da kaybedenin, şampiyonu alkışladığı futbolcularla, küme düşeni alkışlayan taraftarları görüyoruz. Bizim bu seviyeye geleceğimizden artık ümidimi kestim. Büyük üzüntü içinde, utanarak maçı izledim. Bu işi yapanların utanmanın ne demek olduğunu bilmediğinden de eminim. İşin ilginç yanı, bu maçı oynamayı engelleyen mızıkçı Galatasaraylıların; bu transferleri, kalitesiz oyuncuları yıldızmış gibi lanse eden başarısızlıklarını örtbas etmek için her hafta farklı bir senaryo ile kamuoyunun önüne çıkanların bu işi bilmediklerini görememeleri... En çok işin bu tarafına üzülüyorum.