Sertlik yumuşattı Açık söyleyelim; düne kadar F.Bahçe'nin bu kadrosuyla nasıl bu kadar kötü oynadığına aklımız bir türlü ermiyordu. Artık bunun üzerinde kafa yormaya gerek yok. Çünkü açık seçik görüldü ki bu kadro, İtalya'da şampiyonluk mücadelesi veren bir takımı sahadan silebiliyor. İlk düdüğün çalmasıyla birlikte kaleci Volkan'dan ileri uçtaki Kezman'a, taraftarlardan teknik heyete hatta Zico'nun tercümanına kadar, stattaki her F.Bahçelinin maça çok iyi motive olduğu görüldü. Maç başladığında "F.Bahçe bu hırsla Palermo'yu Kadıköy'den çıkarmaz" yorumları yapıldı. Kezman'ın rakip savunmayı dağıtması, Alex'in çalımları ve "araya ince" leri, Tuncay'ın yıpratıcılığı, Mehmet Yozgatlı'nın rakibin başını döndüren driplingleri, Appiah'ın İtalyanları ürküten hırsı galibiyette elbette önemli rol oynadı. Ancak en önemli pay, Edu- Lugano ikilisinin sert futboluna aitti. Bu ikili, rakibi yıldıran, hatta korkutan sert savunmalarıyla bilinen İtalyanları silahlarıyla vurdu. İyi de etti. Lugano ve Edu, Palermo'dan Simplicio, Brienza, Barzagli'yi topla birlikte yüzlerini kaleye döndürmeyerek büyük iş başardılar. Özellikle de Lugano agresif futbolu, yerinde ve sertliği çok iyi ayarlanmış faulleriyle rakip forvetleri çaresiz bıraktı. İşte sert oynanacaksa böyle oynanmalı. Bu sertlik, İtalyan forvetleri yumuşattı. Defansta aman vermeyen Kanarya, hücumda da bariz üstündü. F.Bahçe'nin 20 şutuna karşılık, Palermo'nun 6 şut çekmesi bu üstünlüğün bir diğer göstergesiydi. Bu futbol gösterdi ki F.Bahçe, gruptan çıkmayı değil, UEFA'da hayli ilerilere gitmeyi de hak ediyor.
