Kek Bordeaux 2 (!) Biliyosunuz, Bordeaux'nun kolay bir lokma olmadığından dün bahsetmiştim. G.Saray kadrosunun Avrupa için yeterli olmadığına da değinmiştim. Daha maçın ilk 5 dakikasında bu düşüncelerimde maalesef ne kadar haklı olduğumu gördüm. Çünkü adamlar bu dakikalar içerisinde iki net pozisyon yakaladılar. Hatta, Sabri'nin rakibe bir çelmesi bile var. Onu da sayarsak üç pozisyon. Peki biz ne yaptık? Sadece Hasan Şaş'ın kendi çabasıyla ürettiği birkaç pası var. Ne yazık bunlara da Hakan Şükür, İliç ve atılana kadar Arda vuramadılar. Sabri, Dünya'nın en kaliteli oyuncusu gibi davranıyor. Ama vasata bile yaklaşamıyor. Tolga hiçbir zaman G.Saray'ın oyuncusu olamaz. Ayhan ve Cihan ekstra hiçbir şey yapmadılar. İnamoto onlara göre daha iyiydi (!) Çünkü ilk Bordeaux golünde Alonso'ya müthiş bir pas verdi. Ayrıca onunla çok uğraştığım için hiç işe yaramayan bir gol atarak beni tekzip etmeye çalıştı.
Bu ne biçim yıldız? Bir de benim dışımda bütün G.Saraylıların beğendiği İliç var. Birçok dostumla bu konuda tartışıyoruz. Hatta, Galatasaraylı taraftarlardan beni kınayan, bana kızıp sitem eden mailler de alıyorum. Ama İliç'e teşekkür ediyorum (!) beni mahcup etmediği için. Bir teşekkür de Gerets'e borçluyum. Genellikle İliç'i oyundan çıkararak bana yardımcı oluyor. Gelelim Arda'ya. Daha önce, hak etmeden, erkenden yapılan yıldız benzetmesi son olarak da Arda'da uygulanıyor. Arda aşağı, Arda yukarı. Sahada gözükmese de takımına bir katkısı olmasa da maçın kahramanı gibi gösteriliyor. Oysa Arda, yetenekli genç bir futbolcu o kadar. Ama insan psikolojisi. Bir kişiye 40 kere deli deyince, deli olurmuş ya. Arda kardeşim de herkes ona yıldız deyince, kendini yıldız sandı. Boyundan büyük işler yapmaya kalkıştı. Bu da onun verimin azalttı. Basit oynamak yerine hep süslemeye çalışıyor. Gördüğü kırmızı karttan bahsetmiyorum bile.
