Nereden nereye!.. İki sene önce takımın başına gelen Hagi; Ümit Karan, Saidou ve beni bir türlü sevmedi. Ümit Ankaraspor'a, Saidou Malatya'ya gitti, benim gücüm onların kalmasına yetmedi. Kimse de gitmelerine ses çıkarmadı. Bir yıl sonra iki futbolcu, Galatasaray'a döndü ve son şampiyonlukta da önemli katkıları oldu. Sezon başı Saidou sessiz sedasız Fransa'ya gitti. Ona yine kimse 'Dur' demedi. Ümit'e gelince, o çok yol kat etti. Hagi'nin ilk geldiğinde dönemde attığı gollerle oynamayı hak ediyordu. 'İyi yaşamıyor, özel yaşantısı kötü' diye horlandı. Ama o tırnaklarıyla kazıyarak bugünkü durumuna geldi. Şimdi Ümit herhangi bir nedenden dolayı oynamazsa G.Saraylılar üzülüyorlar. Ümit takımdaysa çok rahatlar. 'Kazanır mıyız' diye endişe duymuyorlar. Neredeeeen nereye!.. Helal olsun Ümit sana... Her şeyi yoluna koydun. Üstelik de bunu kendi kendine yaptın. O günleri unutma, bugünlerinin de kıymetini bil...
