Kral'dan çok Kral'cı Macaristan maçında kötü oynayan Hakan Şükür'ü Moldova maçında dinlendirmek gerektiğini düşünenlerdendim. Maç günü yazımda da bunu gündeme getirdim. Oysa akşam idman öncesi Terim kadroyu açıklamıştı, yani yazımı değiştirmek elimdeydi. Yine de değiştirmedim çünkü formsuz Hakan'ı kazanmak adına bu maç riske edilmemeliydi, en azından böyle düşünüyordum ve şekilde görüldüğü gibi yanıldım ve de yanıldığım için mutluyum! Aslan'ın Hakan, sana güvenmediğimiz anlarda böyle yanılt bizi... Hakan Şükür'ü en zor günlerinde hep sahaya süren (G.Saray'da da böyle yapardı) Terim, Moldova'nın bundan önceki maçlarda yediği gollerin tam 'Hakan'lık' olduğunu düşünüyordu ve haklı çıktı. Biraz da latife yaparak Terim için "Kral'dan fazla 'Kral'cı davrandı" diyebiliriz ama Kral bunu hak ettiğini kanıtladı. Hakan önce kilidi açtı ve kendine geldi, ardından penaltıyla hepimizi rahatlattı ve Tuncay'dan sonra kendisinin dördüncü golüyle maçı bitirdi. Şükür'ün gol orucunu böylesine önemli bir maçta bozmuş olması çok güzel, onu kazanmak harika. Terim, millileri 2-1-5-2 düzeniyle sahaya sürdü. Rakibin on kişiyle savunma yapacağını düşündü ve defansta Gökhan Zan ve Servet dışında kimseyi bırakmadı, bu ikilinin önüne de Aurelio'yu koydu. Kanatlarda oynayan İbrahim Üzülmez ve Sabri orta alandan geri gelmediler desek yeridir. Onların önündeki Hamit ve Arda da rakip ceza alanı etrafında dolaştılar. Yan paslarla rakibi üzerimize çekme girişimlerimiz sonuçsuz kalırken, aradığımız gol bir türlü gelmiyor ve kalabalık Moldova savunması arasında kaybolup gidiyorduk. Tam "İlk yarı golü bulamazsak işimiz zorlaşır" diye düşündüğümüz anda Kral, Sabri'nin ortasına müthiş vurdu ve şovumuz başladı.
Artık onlar düşünsün Rahatlayan milliler ilk 45 dakikaya üç gol, iki direkten dönen top ve iki de net pozisyon sığdırdılar. İkinci yarı da pek farklı değildi, oynayan, gol arayan biz, kalesini korumaya çalışan, farka rağmen birkaç atak dışında katı savunmayı bırakmayan Moldova'ydı. Milli Takım'da herkes görevini yaptı ve alkışı hak etti. Terim'in dediği gibi koşan, adam kovalayan yıldızlardan kurulu bir takım olma yolunda ilerliyoruz. Bunun yanı sıra ben Hakan'la birlikte özellikle İbrahim Üzülmez'i avuçlarım patlarcasına alkışlıyorum. Üzülmez, milli formayı kapınca özgüvenini kazandı ve çok daha iyi oynamaya başladı. Sonuç olarak üç kırmızı-beyazlı ve 3 M'li rakibi yenerek üçte üç yaptık. Şimdi kader maçlarımıza (Yunanistan ve Norveç) kadar önümüzde 5 aylık bir süre var. Kafamız rahat, moralimiz yüksek ve özgüvenimiz yerinde. Artık onlar düşünsün.
