Adalet taklası Avustralya karşısında haksız bir penaltıyla turu geçen İtalya, bir yanlışın getirdiği doğrularla Dünya Şampiyonu oldu. Adalete sarkıntılık eden hakem, aslında ne çok takımın kaderine sarkıntılık ettiğini düşünüyor mudur acaba? İtalya'daki maviliği alkışlarken, hakemlikteki siyahları görmezlikten gelmeyelim. Bazen hafife alınan bir hata, bir şampiyonanın kaderini belirler. Hakemlerimizin görmesi gereken de budur. Bizim gibi vicdani problemini çözemeyenler ülkesinde, kaç takımın kaderi yolundan çevrilmiştir acaba? Kaç şampiyonluk el değiştirmiştir, kaç kupa hastanelere taşınmıştır?
* Ayaklarında karanfil var zannettiğimiz Zidane'ın rakibine attığı kafa, sportmenliğin alnına silah dayamaksa ve böyle bir adam ödüle layık görülüyorsa, futbolun hayvani ruhu iktidarda demektir. Bu Dünya Kupası'nda bazı kralları "kuduran haliyle" hatırlayacağız. Jüriyi Fair Play'in ırz düşmanları olarak. Zidane'ın attığı kafa, belki gelecek Dünya Kupası jeneriklerinde kullanılır. Kıçını gösteren İngilizler'in yanında... Zaafların en korkuncu çirkinliklere olandır. Bizim ülkemizin bağışıklık kazandığı, en anlamsız alışkanlığı budur.
* Bakın kolu saatli adam ne diyor? "Cüneyt Çakır bizim maçlarımızı yönetemez!" Bu ülke ligin en kritik haftalarında, Adnan Polat'a yemek masalarında toplantı yapma hakkı verdi. Hatta yemek arkadaşıyla kupaları bölüşme hakkı verdi. Sportmenlik dışı söylemlerle ortalığı germe hakkı bile verdi. Şimdi istediğini vermez mi sanıyorsunuz? Türkiye'de hakemlerin üzerine toplu hücum eden tek takımdır Galatasaray! Adnan Polat'ın Cüneyt Çakır'dan kastı, hakemleri etkileme yolunun kapısını aralamaktır.
* Yarın İtalya'da asıl meseleye geleceğiz. Kirlerin temizlenme faslına. İtalya'da savcılar adalet istiyor, Adalet Bakanı Dünya Şampiyonu unvanının altına yatıp, cezaya karşı çıkıyor. Başarı pisliklerin üzerini örtüyorsa, o ülkede adalet yok demektir. Ruhunda adalet olmayan bir adamın Adalet Bakanı olmasından daha korkunç bir şey de olamaz. Sadece İtalya'da değil, bütün dünyada!
* Sır, tek kişinin bildiğidir. Bizler, cümlemizin bildiğini "sır gibi saklıyoruz!" Bunları İsviçre rezaletinden sonra, yüreklere daha net biçimde kazımadılar mı? "Her haltı kendi topraklarımızda yiyelim ama dışarı göstermeyelim." O yüzden bizler kendimize has adaletimizle, kavrulup gidiyoruz.
* Dünyanın çağdaş ülkelerinde sadece otlar susar. İnsanlar, savcılar ve gazeteler susmaz. Bizde "sallabaş yorumculuk" bile itibar görüyorsa, bedenlerini gecelik otel gibi kullanan kadınların ilişkisine bile düzeyli aşk yakıştırması yapılıyorsa, biz neyi tartışıyoruz? Şeytanın varisliğine soyunan televizyon yorumculuğunu mu? Padişah modelinin temsilcisi ırkçı yazarlığı mı? Bizler ancak, başkalarına verilen cezaya bakıp, kendi ruhumuzu temize çekme duygusuna kapılabiliriz. O kadar!
* Kara kutuların hükmü, uçak düştükten sonradır. Bizde uçaklar kaç kez yere çakıldı da, ne kara kutumuz çıktı ortaya, ne yürek adaletimiz. O yüzden tekrarından usanılamayan çirkinlikler ülkesiyiz. O yüzden adaleti taklaya getirmenin, yeni sezon hazırlıkları başladı. Bakalım bu yıl saatler kaçta duracak?
